❀✿Taranoum✿❀

« وَاسـئـَلـُوا اللـّهَ مـِن فـَضـلـِهِ »

غالباً انعام واحسانی که شخص منعم به دیگری می کند ازچیزهایی است که درزندگی او زیادی است وبه همین جهت ازانعام تعبیر می شود به « فضل » ( زیادی ) . وازآنجایی که درجملات قبل خدای تعالی مردم را ازاین که چشم به فضل وزیادی های دیگران دارند بدوزند ، نهی فرمود وارآنجایی که زیاده طلبی وداشتن مزایای زندگی وبلکه یگانه بودن درداشتن آن ویابگو ازهمه بیشتر داشتن وتقدم برسایرین یکی از فطریات بشر است ، وهیچ لحظه ای ازآن منصرف نیست ، بدین جهت درجمله مورد بحث ، مردم را متوجه فضل خود کرد ودستور داد روی ازآنچه دردست مردم است بدانچه دردرگاه اوست بگردانند . وازفضل او درخواست کنند . چون همه فضل ها بدست اواست . آنافرادی هم که فضل یا فضل هایی دارند ، خدا به آنان داده پس همو می تواند به شما نیز بدهد وشما نیز ازدیگران وحتی ازآنهایی که آرزوی برتری هایشان راداشتید ، برتر شوید .

خدای تعالی نام این فضل را نبرده ومبهم گذاشته ، نفرموده ازخدای تعالی کدام فضل اورا سوال کنید ، بلکه باآوردن لفظ « مِن » ( از ) فرموده : ازفضل او درخواست کنید وسربسته گفتن این سخن دو فایده داده :

صفحات: 1· 2

طعنه و خنده به اشعار و شعارم بزنید

تیر غم بر دل دیوانه و زارم بزنید

در حـــفاظـــت ز امیــــرم علی خــــامـــنه ای

می شــــوم مـــیثــــم تــــمّار ، بـــه دارم بـــزنیــد

پروردگارا
 دراین جمعه
به حق بخشندگی و مهربانیت
رفتگان ما را بیامرز……
وسلامتی کامل را نصیب همه بیماران عطا بفرما
الـــهی آمین…

وقتی میان نفس و هوس جنگ می شود

قلبم به چشم همزدنی سنگ می شود

آقا ببخش که سرم گرم زندگی است

کمتر دلم برای شما تنگ می شود

چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا؟

دل سرگشته کجا، وصف رخ یار کجا؟

کاش در نافله ات نام مرا هم ببری

که دعای تو کجا، عبد گنه کار کجا؟