❀✿Taranoum✿❀

حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: چه بسیارند نعمت­هایی که خداوند متعال به بنده خود عطا می­کند، بدون آن که بنده آرزوی آن نعمت­ها را کرده باشد؛ و چه بسیار آرزومندانی که چیزهایی را آرزو می­کنند که خیر و صلاح آنان در آن آرزو نیست.(1)

شرح حدیث:
خداوند به انسان نعمت­هایی عطا می­کند که حتی به فکر و ذهن او خطور نکرده که آرزویش را بکند و هیچ گونه درخواستی هم نکرده است؛ نعمت­های فراوانی که من نمی­خواستم و نمی­دانستم، ولی خداوند از روی فضل و رحمت خویش و بنا بر مصلحت و خیر انسان چه مادی و چه معنوی به او عنایت فرموده است. چه بسا انسان آرزویی می­کند و به دنبال آن می­رود و به آن هم می­رسد، ولی بعد از رسیدن به آن آرزو تازه مصیبت و گرفتاری او شروع شده و پشیمان می­شود.
آرزو و درخواست نعمتی از خداوند نکردی ولی چون خیر تو در آن بود به تو داده است. گاهی نیز آرزو و درخواستی کردی و به بعضی از آن­ها رسیدی؛ اما دیدی وامصیبتا و بی­خود آرزو کرده­ای. مانند مال، مقام، فرزند، فلان همسر و… انسان که علم و قدرت کافی ندارد و خیر و صلاح خویش را آن­چنان که باید نمی داند، چه باید بکند؟! بهترین و تنها راه­حل این است که آرزوها و حاجت­های خود را نیز به عهده او بگذارد؛ زیرا خیر خود را تشخیص نمی­دهد که چه بخواهد تا به نفع او باشد؛ پس باید نفع و خیر را از خدا بخواهد تا او خودش انتخاب کند. ولی انتخاب راه درست و صحیح برعهده خود انسان است.
نمی­شود که کارهای انسان شر باشد ولی از خداوند طلب خیر کند؛ زیرا نتیجه عمل شر، شر است. ولی ثمره و میوه خوبی، خیر و برکت است. انسان بگوید: «حسبُنا الله و نعمَ الوَکیل» و یا «اُفوِّضُ اَمری اِلَی الله»

پی نوشت:
1. بحارالانوار، جلد 75 ، صفحه 243

قالَ الاْمامُ علىّ بن أبى طالِب، أميرُ الْمُؤْمِنينَ صَلَواتُ اللّهِ وَسَلامُهُ عَلَيْهِ:

جُلُوسُ ساعَةٍ عِنْدَ الْعُلَماءِ أحَبُّ إلَى اللّهِ مِنْ عِبادَةِ ألْفِ سَنَةٍ، وَ النَّظَرُ إلَى الْعالِمِ أحَبُّ إلَى اللّهِ مِنْ إعْتِكافِ سَنَةٍ فى بَيْتِ اللّهِ، وَ زيارَةُ الْعُلَماءِ أحَبُّ إلَى اللّهِ تَعالى مِنْ سَبْعينَ طَوافاً حَوْلَ الْبَيْتِ، وَ افْضَلُ مِنْ سَبْعينَ حَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ مَقْبُولَةٍ، وَ رَفَعَ اللّهُ تَعالى لَهُ سَبْعينَ دَرَجَةً، وَ أنْزَلَ اللّهُ عَلَيْهِ الرَّحْمَةَ، وَ شَهِدَتْ لَهُ الْمَلائِكَةُ: أنَّ الْجَنَّةَ وَ جَبَتْ لَهُ.

يك ساعت در محضر علماء نشستن - كه انسان را به مبداء و معاد آشنا سازند - از هزار سال عبادت نزد خداوند محبوب تر خواهد بود. توجّه و نگاه به عالِم از إعتكاف و يك سال عبادت - مستحبّى - در خانه خدا بهتر است. زيارت و ديدار علماء، نزد خداوند از هفتاد مرتبه طواف اطراف كعبه محبوب تر خواهد بود، و نيز افضل از هفتاد حجّ و عمره قبول شده مى باشد. همچنين خداوند او را هفتاد مرحله ترفيعِ درجه مى دهد و رحمت و بركت خود را بر او نازل مى گرداند، و ملائكه شهادت مى دهند به اين كه او اهل بهشت است

عدّة الدّاعى : ص 75، س 8، بحارالا نوار: ج 1، ص 205، ح 33.

نزد علما و بزرگان بودن و فکر کردن که انسان را از سال ها زندگی بی هدف ، هدف زندگی را به کلی تغیر دهد نمونه آن در کربلا جناب حر می یابیم که به رستگاری رسید.

فردی نزد امام حسین علیه السلام آمد و گفت:
من گناه می کنم و از بهشت و جهنم خدا برایم نگو که من این ها را می دانم ولی نمی توانم گناه نکنم و باز گناه می کنم!

امام حسین علیه السلام فرمودند: برو جایی گناه کن که خدا تو را نبیند، او سرش را پایین انداخت و گفت: این که نمی شود.

امام حسین(ع) فرمودند: جایی گناه کن که مِلک خدا نباشد. مرد فکری کرد و گفت: این هم نمی شود.

امام فرمودند: حداقل روزی که گناه می کنی روزی خدا را نخور، گفت:نمی توانم چیزی نخورم . .

امام فرمودند: پس وقتی عزرائیل آمد و تو را خواست ببرد تو نرو.

مرد گفت: چه کسی می تواند از او فرار کند. .
امام فرمودند: پس وقتی خواستند تو را به جهنم ببرند فرار کن، مرد فکری کرد و گفت: نمی شود.

امام حسین(ع) فرمودند: پس یا ترک گناه کن یا فرار کن از خدا، کدام آسان تر است؟ .
او گفت: به خدا قسم که ترک گناه آسان تر از فرار کردن از خداست.
.
( بحار الانوار جلد 78 صفحه 126)

تمام چشمها در قیامت گریان هستند مگر سه چشم:«کُلٌّ عَینٍ بَاکِیَةٌ یَومَ القِیَامَة الاَّ ثَلاثةُ أعیُنٍ» از پیامبر صلی الله علیه و اله السلام

چشمی که از خوف خدا اشک ریخته باشد.«و عَینٌ بَکَت مِن خَشیَةِ الله»
چشمی که در راه خدا بیدار خوابی کشیده باشد.«وَعَینٌ بَاتَت سَاهِرَةٌ فِی سَبییلِ الله»
چشمی که از حرام پوشیده شده باشد«وَعَینٌ غُضَّت عَن مَحَارِمِ الله»

*خداوندا در قیامت چشمان عزیزانت را به جای خوف و اشک ، روشنی و پاکی عطا فرما و مارا به جمال پاکی هایت و خواسته هایت روشنی عطا فرما و بصیرت عنایت کن آنسان که تو می خواهی چون ما مستحق این همه خواسته خود نیستیم پس به حق رحمت و رحیم وکرامت خودت: دیدن صحنه هایی از بی کرانهایت که موجب شادی دوستارانت هست مارا نیز مرحمت فرما و در این دنیا نیز از هر آنچه بدی و ناپاکی است دور و سالم نگه دار و همچنین به کارها و پاکی های وادار تا هر لحظه از مسیر هدایت دور نباشیم و ما را به خودمان وامگذار و بدی های ما را به خوبی ها مبدل ساز چون هرکاری در مقام انجام برای تو قطعاً به اندازه کمتر از اراده آن برای توست.

پس خداوندا توفیقات روز افزون خود را بر ما ارزانی بدار.