❀✿Taranoum✿❀

امام موسی کاظم (علیه السلام) در گلایه از شیعیان فرمودند:

 لو مَيَّزتُ شِيعَتِی لَم أجِدهُمْ إلَّا وَاصِفَةٌ،
 و لَو اِمتَحَنْتُهُمْ لَما وَجَدتُهُمْ إِلَّا مُرتَدِّين،
 و لَو تَمَحَّصْتُهُمْ لَما خَلَصَ مِنَ الْألفِ وَاحِد،
 و لَو غَربَلْتُهُمْ غَربَلَةً لَم يَبقَ مِنْهُم إلَّا مَا كانَ لِی،
 إنَّهُمْ طَالَ مَا اتَّكَوا عَلى الْأرَائِِک، فَقَالُوا نَحنُ شِيعَةُ عَلِيّ علیه السلام،
 إنَّما شِيعَةُ عَلِيٍّ علیه السلام مَنْ صَدَّقَ قَولَهُ فِعْلُه.

 اگر شيعيان خود را جدا و مشخص کنم، در میان آنان جز اهل حرف پیدا نمی کنم.

 اگر آنان را امتحان کنم، همگی مرتد از کار در آیند.

 اگر آنان را در بوته ی آزمایش گذارم، از هزار نفر يک نفر خالص پیدا نشود.

 اگر آنان را غربال كنم، جز آنچه نزد من ست، در غربال نماند.

 آنان مدت‌ها ست، بر اریکه‌ها لمیده‏‌اند، و می‌گویند؛ ما شيعه امیرالمؤمنین (علیه السلام) هستيم.
درصورتی که شيعه امیرالمؤمنین(علیه السلام)فقط كسى است، كه رفتارش، گفتارش را تایید كند.

شیخ کلینی،الكافی،‏ ج ‏۸، ص ۲۲۸
فیض کاشانی،الوافی، ج ۳، ص ۳۵۱
 ابن شعبه حرانی،مرآة العقول، ج ۲۶، ص ١٦١.

امام موسی کاظم (علیه السلام) در گلایه از شیعیان فرمودند:

 لو مَيَّزتُ شِيعَتِی لَم أجِدهُمْ إلَّا وَاصِفَةٌ،
 و لَو اِمتَحَنْتُهُمْ لَما وَجَدتُهُمْ إِلَّا مُرتَدِّين،
 و لَو تَمَحَّصْتُهُمْ لَما خَلَصَ مِنَ الْألفِ وَاحِد،
 و لَو غَربَلْتُهُمْ غَربَلَةً لَم يَبقَ مِنْهُم إلَّا مَا كانَ لِی،
 إنَّهُمْ طَالَ مَا اتَّكَوا عَلى الْأرَائِِک، فَقَالُوا نَحنُ شِيعَةُ عَلِيّ علیه السلام،
 إنَّما شِيعَةُ عَلِيٍّ علیه السلام مَنْ صَدَّقَ قَولَهُ فِعْلُه.

 اگر شيعيان خود را جدا و مشخص کنم، در میان آنان جز اهل حرف پیدا نمی کنم.

 اگر آنان را امتحان کنم، همگی مرتد از کار در آیند.

 اگر آنان را در بوته ی آزمایش گذارم، از هزار نفر يک نفر خالص پیدا نشود.

 اگر آنان را غربال كنم، جز آنچه نزد من ست، در غربال نماند.

 آنان مدت‌ها ست، بر اریکه‌ها لمیده‏‌اند، و می‌گویند؛ ما شيعه امیرالمؤمنین (علیه السلام) هستيم.
درصورتی که شيعه امیرالمؤمنین(علیه السلام)فقط كسى است، كه رفتارش، گفتارش را تایید كند.

شیخ کلینی،الكافی،‏ ج ‏۸، ص ۲۲۸
فیض کاشانی،الوافی، ج ۳، ص ۳۵۱
 ابن شعبه حرانی،مرآة العقول، ج ۲۶، ص ١٦١.

 پـــــــــروانه ای کز میان شاخه های آن چنار بلند می گذشت ،بوی تو را داشت
پـــــــرنده ی کوچکی که هر روز مهمان حیاط کوچک من است ،امروز هم عاشقانه می خواند.
من باز کنار باغچه ایستادم و چشمان خواب آلودم را با انگشت هایم فشردم.بیداری مثل یاد تو در نگاهم ریخت.
نامت را آرام زمزمه کردم…………….

نام تو را ای خــداوندگار من. 

ارباب صدای قدمت می آید