❀✿Taranoum✿❀

رُوِیَ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّی عَلَیْهِ وَ الِهِ وَ سَلَّمَ قالَ: کَفی بِالْمَوْتِ واعِظاً وَ کَفی بِالتُّقی غِنیً وَ کَفی بِالْعِبادَهِ شُغُلاً وَ کَفی بِالْقِیامَهِ مَوئِلاً وَ بِاللِه مُجازِیاً

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و اله و سلم فرمودند: بهترین پنددهنده برای انسان مرگ، بهترین سرمایه و ثروت تقوا، بهترین عمل عبادت، بهترین پناهگاه قیامت و بهترین پاداش دهنده خداوند متعال است.

بحارالانوار، جلد۷۴، صفحه ۱۳۹

. تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی‌های آن حضرت 2. رعایت ادب نسبت به او 3. اظهار محبت نسبت به آن حضرت به طور خاص 4. محبوب نمودن او در میان مردم 5. انتظار فرج و ظهور آن حضرت 6. اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار 7. ذکر مناقب و فضائل آن حضرت علیه السلام 8. اندوهگین بودن مؤمن از فراق آن حضرت 9. حضور در مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت 10. تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضائل آن حضرت 11. سرودن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت 12. خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت 13. قیام به هنگام یاد شدن نام و یا القاب آن حضرت 14. گریستن بر فراق آن حضرت 15. گریاندن بر فراق آن حضرت 16. خود را به گریه کنندگان شبیه نمودن بر فراق آن حضرت 17. درخواست معرفت امام عصر علیه السلام از خداوند عزوجل 18. تداوم درخواست معرفت آن حضرت 19. مداوت به خواندن دعای غریق (یا الله، یا رحمن، یا رحیم، یا مقلب القلوب …) 20. دعا در زمان غیبت آن حضرت 21

صفحات: 1· 2

افراد با تقوا خصوصیات و ویژگی هایی دارند، از جمله:

1.صبر در برابر مشکلات، صبر بر ترک گناهان و صبر بر انجام واجبات. 2.صداقت در گفتار و رفتار. 3.انفاق از هر چه خداوند به آنان روزی کرده است. 4.خضوع و فروتنی در انجام دستورات و دوری از غرور و خود برتربینی. 5.شب زنده داری و مناجات سحر و آمرزش خواهی از خداوند. آری! سحر، مناسب ترین زمان برای دعاست.[1]

امام صادق علیه السلام فرمود: «مراد از استغفار در سحر، نماز در آن وقت است». در برخی روایات آمده است: «اگر کسی یکسال به طور مداوم، در قنوت نماز شب هفتاد مرتبه استغفار کند، مشمول این آیه می شود».[2] ابی بصیر از امام صادق علیه السلام درباره «المُستَغفِرینَ بِالأسحار» پرسید، حضرت فرمودند: «رسول خدا صلی الله علیه و آله در نماز وتر، هفتاد مرتبه استغفار می کرد».[3]

مفضل بن عمر می گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم: نماز شب من فوت می شود و من بعد از نماز صبح آن را قضا می کنم؟ حضرت فرمودند: «اشکالی ندارد، ولی آن را برای خانواده ات آشکار نکن، چون آن را سنّت می پندارند و در این صورت عمل به گفتار خداوند: «المُستَغفِرینَ بالأسحار» را ترک می کنند».

صفحات: 1· 2

قرآن کریم به عنوان راهنمای سعادت انسانها هر آنچه برای هدایت بشر لازم بوده است در خود گنجانده و از این حیث هیچ کوتاهی نکرده است. یکی از لوازم هدایت و سعادت انسان محقق شدن حکومت عادلانه جهانی است که توسط آخرین منجی و خلیفه و حجت الهی حضرت بقیة الله انجام خواهد شد. بنابراین لازم است در قرآن این کتاب هدایت به این موضوع مهم نیز اشـاره شده باشد هر چند با تأویل آیات از سـوی مفسران واقعی قرآن یعنی اهل بیت علیه السلام؛ آنچه در ذیل می آید آیاتى قرآن می باشد که در روایات اهل بیت تأویل بظهور امام زمان (عج) شده است‏. ۱- سوره هود آیه هشتم: وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ یعنى: اگر عذاب را تا مدت معینى (ظهور امام زمان) بتأخیر بیاندازیم‏

صفحات: 1· 2

یکی از واجباتی که در قرآن کریم - بعد از دستور به پرستش خداوند ذکر شده- نیکی به پدر و مادر است.[1] لذا در قرآن و روایات، تأکید فراوانی بر رعایت حقوق والدین و نیکی و احسان به آنان شده است.[2] در مقابل، رعایت نکردن این واجب، علاوه بر مجازات اخروی - در صورت توبه نکردن- مجازات دنیایی را نیز در پی دارد که در این جا به برخی از آنها اشاره می شود:

1. سلب توفیق در انجام عبادات و ترک گناهان؛ امام رضا(ع) در این باره می فرماید: «خداوند، عقوق والدین و نافرمانی از آنان را حرام کرده است؛ زیرا این کار باعث سلب توفیق الاهی در اطاعت از دستورات او می شود».[3]

2. جلوگیری از استجابت و برآورده شدن دعا؛ امام صادق(ع) فرمود: «یکی از گناهانی که مانع قبول شدن دعا می گردد، و هوا را تیره می کند، عقوق والدین است»؛[4] و تیره شدن هوا کنایه از این است که بی احترامی به والدین مانع ادراک قلب نسبت به حق اس5]

3. شقاوت و بدبختی؛ امام صادق(ع) می فرماید: «آزار رساندن به پدر و مادر، جزو گناهان کبیره است؛ زیرا خداوند کسی که مورد عاق والدین قرار گرفته است را گناه کار و شقی و بدبخت قرار داده است».[6]

4. مورد لعن و محروم شدن از رحمت خداوند؛ امام صادق (ع) فرمود: «ملعون است، ملعون است کسی که پدر یا مادرش را کتک بزند. ملعون است، ملعون است کسی که والدین خود را آزار دهد».[7] مقصود از لعن در آخرت؛ عقوبت الاهی و در دنیا؛ انقطاع و دور شدن از قبول رحمت‏ و توفیق خداست‏.[8]

صفحات: 1· 2