من چون گَوَن، اسیر غم خویشتن شدم
یاد تو، ای نسیم خوش رهگذر! به خیر
یاد تو، ای که خیسی چشمان من نشد
آخر به عزم راسخ تو کارگر، به خیر
یادت نمی رود ز خیالم؛ مگر به مرگ
ذکرت نمی رود به زبانم؛ مگر به خیر
بی خوابی ارمغان دل رفته ی من است
هرگز نمی شود شب عاشق، سحر، به خیر
تسلیم ناگزیریِ تقدیر خود شدم
دستی بلند کردم و گفتم: “سفر بخیر
اَگَرڪِهنوبَٺِمَنشُدشَهیٖدخواهَمشُد
سیٖــاهرَفتِـهاَموروسِفیٖـدخواٰهَـمشـُد
دَرآندَقیٖقِـهڪِهبـاٰراٰنِ لاٰلِـہمےرویَـــد
شَبیٖهِآنڪِهبِهعِشقَشرِسیٖدخواهَمشُد
هِـزاٰرمَرٺَبِــهاَزمَـناَگَرڪِـهسَـربِبُـرَنـد
دوباٰرِهصاٰحِبِرَأسےجَدیٖدخواهَمشُد
قَریٖنِآیِنـِـههَستـــَمبِهطُرفَـةُالعَینـے
میٖاٰنِجَذبـِهےآنناٰپَدیـٖدخواٰهـَمشُد
بِهناٰمِخاٰلِقِباٰراٰنوَحَضرَٺِخورشیٖد
شَهیـٖدِآنڪِهِمَـراٰآفَــریٖدخواٰهَمشُـد
مَناَزٺَبـــــــاٰرِشَهیٖداٰنِڪـَربَلاٰچـــــاٰرَم
ڪِهقَطعِهقَطعِهبِدَسٺِیَزیٖدخواٰهَمشُد
بِهلُطفِطَبعِلَطیٖفومُداٰفِعــــاٰنِحَـرَم
رَدیٖفِتاٰزِهےشِعرےسِپیٖدخواٰهَمشُد
وَدَرجــَوارِحَبیٖـبوعَقیٖلـهِےبـــاٰراٰن
نَویٖدِلَشڪَرِعِشقُواُمیٖـدخـواٰهَمشُد
بَراٰےِعَرضِاِراٰدَٺبِهمَحضَرِزِینَب(س)
اَگَرڪِهنوبَٺِمَنشُدشَهیــٖدخواهَمشُد
وقتی میان نفس و هوس جنگ می شود
قلبم به چشم همزدنی سنگ می شود
آقا ببخش که سرم گرم زندگی است
کمتر دلم برای شما تنگ می شود
چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا؟
دل سرگشته کجا، وصف رخ یار کجا؟
کاش در نافله ات نام مرا هم ببری
که دعای تو کجا، عبد گنه کار کجا؟
به نقل از “یادخدا":خیلی وقتها حل مشکلاتمان خانوادگی مان رادر لابه لای کتابها و نظریات روانشناسان بزرگ دنیا جستجو می کنیم و از این نکته غافل هستیم که بعضی مواقع یک حدیث کوتاه از ائمه اطهار می تواند مشکلات بزرگی را حل نماید.
کودک در مسیر رشد خود از افراد بسیاری اثر می پذیرد و تحت تاثیر رفتارها و دیده و شنیده های بسیاری قرار می گیرد، و تمام کسانی که در اطراف او هستند به نحوی می توانند الگو و مدل رفتاری او در آینده باشند. اما در این میان نقش پدر از همه مهمتر و کلیدی تر است و این اهمیت تا سنین نوجوانی بر قوت خویش باقی است. بسیاری از افراد از همان کودکی نوع رفتار و کردار پدر خود با اعضای خانواده علی الخصوص مادر را به دقت زیر نظر می گیرند و این برخوردها را برای خود نهادینه می سازند و در بزرگسالی به همان شیوه با همسر و فرزندان خود رفتار خواهند کرد.
مردی که در خانه همسر خود را تحقیر می کند و خود را رئیس بلا منازع می داند و یا با بددهنی و کج خلقی با سایر افراد خانواده رفتار می کند باید انتظار داشته باشد که در آینده فرزندش همین مسیر را در مورد اعضای خانواده اش طی کند و اگر روزی شاهد شکست فرزندش در زندگی مشترک بود باید بداند به عنوان متهم ردیف اول باید خود را محاکمه نماید. اینگونه از مردان علاوه بر اینکه الگوی نامناسبی هستند، در طول زندگی مشترک خود زمینه را فراهم می آورند که نه تنها خودشان از زندگی لذت نمی برند بلکه دیگران را نیز از خوشی های یک زندگی خانوادگی محروم می سازند.
<< 1 ... 140 141 142 ...143 ...144 145 146 ...147 ...148 149 150 ... 231 >>