منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد
صبح همراه سحرخیز جوانش برسد
خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد
ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد
پرده ی چاردهم وا شود و ماه تمام
از شبستان دو ابروی کمانش برسد
لیله القدر بیاید لب آیینه ی درک
سوره ی فجر به تاویل و بیانش برسد
نامه داده ست ولی عادت یوسف اینست
عطر او زودتر از نامه رسانش برسد
شعر در عصر تو از حاشیه بیرون برود
عشق در عهد تو دستش به دهانش برسد
ظهر آن روز بهاری چه نمازی بشود
که تو هم آمده باشی و اذانش برسد….
اللهم عجل لولیک الفرج
مرا میشناسی.
من یک روستاییام.
یکی از روستاهای دور دست سرزمینمان ایران.
از مهد نام آوران و دلیران آذربایجان.
شاید مرا نشناسی!
خیلی ها مرا نمیشناسند.
اهل زمین که با یک روستایی دورافتاده و ساده کاری ندارند.
اصلا برایشان مهم نیست که کسی اینجا دردی داشته باشد.
اینان بزرگان را میشناسند حاکمان را دوست دارند، مسئولان را میشناسند، کسی با ما کاری ندارد.
خیلی وقتها دوستان و رفیقان هم آدم را فراموش می کنند.
ارباب من؛
آیا تو هم مرا فراموش کردهای؟
تو هم مرا نمی شناسی.
البته که خوبان را می شناسی. تو را با ما چهکار!
ولی من تو را می شناسم.
با عقل و قلب کوچک خود تورا شناختهام.
پیامبرمان (ص) نیز فرموده است که “هرکس امام زمان خویش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است”
ملائڪ را پس از ذڪر خداوند
زِ هر ذڪری مقدم، یاعلـی بود
چو جان در پیڪر آدم دمیدند
هماטּ دم ذڪر آدم یاعلـی بود
نیستم اهل حساب و هندسه….
اما بدان
بین اشکال ریاضی عاشق شش گوشه ام….
وقتی پایین ترینیم
خدا امید من است
وقتی تاریکترینیم
خدا روشنایی من است
وقتی ضعیف ترینیم
خدا نیروی من است
وقتی غمگین ترینیم
خدا آرام جان من است
پس نگران چه هستیم؟؟
<< 1 ... 165 166 167 ...168 ...169 170 171 ...172 ...173 174 175 ... 231 >>