1. هر وقت در زندگیات گیري پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛
زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟
هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ي یار است.
2. زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد،
نماز بعد، ذ کر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛
کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدي برسان.
اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.
مرحوم شيخ صدوق، كليني و برخي ديگر از بزرگان آورده اند:
♻️حضرت صادق آل محمّد از قول پدرش، حضرت باقرالعلوم(علیهم السلام) حكايت فرمايد:
هنگامي كه امام زمان عجّل اللّه تعالي فرجّه الشّريف ظهور نمايد و بخواهد قيام نمايد،
قيام خود را از مكّه معظّمه شروع نموده و ابتداء به سمت شهر كوفه حركت مي كند.
و قبل از آن كه به همراه لشكر و ياران خويش حركت نمايد،
منادي حضرت در بين جمعيّت، نداء دهد:
كسي حقّ ندارد به همراه خود غذا و آب حمل كند،
سپس حضرت دستور مي دهد تا سنگ حضرت موسي بن عمران (علیهم السلام)
- كه به مقدار بار شتري است - برداشته شود
و همراه نيروها آورده شود، پس در هر منزلي كه فرود آيند،
از آن سنگ چشمه اي از آب گوارا جاري گردد كه هر گرسنه اي از آن ميل كند، سير گردد؛
و نيز هر تشنه اي از آن آب بياشامد، سيراب شود
و نيازي به طعام و مايعات نخواهند داشت.
و اين آذوقه خوراكي و آشاميدني براي تمامي افراد لشكر امام زمان ( عليه السلام )
مي باشد، تا هنگامي كه در نجف اشرف و كوفه وارد شوند.
اصول كافي: ج 1، ص 231، ح 3، إكمال الدّين: ص 670، ح 17،
الخرايج والجرايح: ج 2، ص 691، ح 1. )
<< 1 ... 174 175 176 ...177 ...178 179 180 ...181 ...182 183 184 ... 231 >>