حضرت حسین علیه السّلام پس از ورود به کربلا خطبه ای را در جمع یاران ایراد فرمود که فرازی از آن چنین است:
«آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل رویگردانی نیست! شایسته است در چنین محیط ننگینی شخص با ایمان و با فضیلت فداکاری و جانبازی کند و به سوی فیض ملاقات پروردگارش بشتابد، من در چنین محیط ذلت باری مرگ را جز سعادت و خوشبختی و زندگی با این ستمگران را چیزی جز رنج و نکبت نمی دانم.»
در این جملات به ظاهر کوتاه عالی ترین مکتب تربیتی به جهانیان ارائه شده است و مرگ و زندگی به زیباترین شکل تعریف شده و استراتژی اهل حق در برابر ذلت و باطل تبیین گشته است.
منبع: زیبایی های کربلا، ص۱۰۳
عصر عاشورای سال 61 هجری ، شیطانک ها دیدند که ابلیس
سرکرده ی آنان ، به سر و صورت می زند و می گرید
گفتند:
امروز که تو باید خوشحال باشی از چه رو پریشانی و گریان؟
گفت:
اشتباه بزرگی کردم که این جماعت را واداشتم که حسین را بکشند
گفتند:چطور؟
مگر تو نمی خواستی این جمع به ظاهر مسلمان ،
راهی جهنم شوند؟ و مگر نشدند؟
گفت:چرا چنین شد
ولی از این نکته غفلت کرده بودم که با این کار ،
باب رحمت الهی به روی مردم باز می شود
هرکس به نحوی خود را در دستگاه امام حسین [علیه السلام]
جای می دهد و از شفاعت او بهره مند می گردد.
منبع:داستانهای روح فزا ص 127
<< 1 ... 79 80 81 ...82 ...83 84 85 ...86 ...87 88 89 ... 231 >>