❀✿Taranoum✿❀

مکارم الأخلاق- به نقل از ابو بصیر، از امام جعفر صادق علیه‏‌السلام:
فراوانى عطسه، شخص را از پنج چیز، ایمن مى‏‌سازد:
نخستین آنها جذام است
دوم، بادهاى بدخیمى که در سر و صورت، جاى مى‏‌گیرد
سوم آن که مایه ایمنى از جاى گرفتن آب در چشم مى‏‌شود
چهارم آن که از سختى حفره‏‌هاى بینى، مصونیت مى‏‌دهد
و پنجم آن که از بیرون آمدن مو از چشم، ایمنى مى‏‌دهد.
فرمود: “اگر دوست داشتى که عطسه‌‏ات کم شود، با روغن مرزنجوش، انفیه کن".
پرسیدم: چه مقدار؟
فرمود: “به اندازه یک دانگ* “.
راوى گوید: این کار را پنج روز انجام دادم و (عارضه‏‌ام) از میان رفت.

متن حدیث:
مکارم الأخلاق عن أبی بصیر عن الإمام الصادق علیه‏‌السلام:
کَثرَةُ العُطاسِ یَأمَنُ صاحِبهُ مِن خَمسَةِ أشیاءَ:
أوَّلُها: الجُذامُ.
وَالثّانِی: الرّیحُ الخَبیثَةُ الَّتی تَنزِلُ فِی الرَّأسِ وَالوَجهِ.
وَالثّالِثُ: یَأمَنُ نُزولَ الماءِ فِی العَین.
وَالرّابِعُ: یَأمَن مِن شِدَّةِ الخَیاشیمِ.
وَالخامِسُ: یَأمَنُ مِن خُروجِ الشَّعرِ فِی العَینِ.
قالَ: و إن أحبَبتَ أن یَقِلَّ عُطاسُک فَاستَعِط بِدُهنِ المَرزَنجوشِ.
قُلتُ: مِقدارُ کَم؟
قالَ: مِقدارُ دانِقٍ.
قالَ: فَفَعَلتُ ذلِکَ خَمسَةَ أیّامٍ فَذَهَبَ عَنّی.

«مکارم الأخلاق،2،ص165- بحارالأنوار،76،ص52- دانش نامه احادیث پزشکی:1/288»

جمله: (السلام عليك ايها النبى…) خطاب به پيامبر گرامى اسلام مى باشد. هم چنان كه قرآن به آن سفارش كرده است (احزاب،56).
جمله: السلام علينا… خطاب به خود ما (به ويژه در نماز جماعت) و بندگان نيكوكار خدا است؛ مسلمانان، در هر نمازى پيوند دوستى با همه بندگان نيكوكار خدا را به خود تلقين مى كنند و درود صلح را بر بندگان نيكوكار مى‌فرستند.
و جمله: السلام عليكم و رحمة‌الله… بنابر يك نقلْ خطاب به انبياء، ملائكه و امامان معصوم مى باشد كه نمازگزار آنان را در ذهنش مجسم مى نمايد و بر آنان درود مى فرستند[1] يا خطاب به جميع مؤمنان است؛ يعنى سلام و رحمت و بركات خداوند برشما مؤمنان[2].[3]

پي نوشت :
[1] - ر.ك: شرح لمعه، ج1، ص82؛ شهيد بهشتى، سرود يكتاپرستى، ص29
[2] - ر.ك: ميرزا جواد تبريزى، صراط النجاة، ج3، ص317؛ امام خمينى، توضيح المسائل، ص153، ط9
[3] - سعيد شمس، پرسمان قرآني نماز، سبط اكبر، پاييز 1387ش، سوم، ص 243
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)

شهدا چگونه با خداوند متعال معامله کردن؟

1- معامله با ندیدنی به نام خدا که مصداق بارز آیه شریفه (یومنون بالغیب) هستند، که طبق آیه قرآن (ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل عند ربهم یرزقون)، شهدا مقام عندیت نزد پروردگار را افضل تر از زندگی در دنیا و زرق و برقش دانسته و در دفاع از خاک و ناموس و وطن پیش قدم شدند.

2- معامله با پایان کار ندیدنی به نام آخرت، شهدا تمام دنیا و متعلقاتش را به امید آخرت و قرب الی الله رها کرده و هیچ وابستگی به این دنیا ندارند.

3- سومین و آخرین معامله شهدا با خداوند متعال یک (نَه) بزرگ به دشمنان است چه دشمن خارجی و چه داخلی این نشان دهنده آن است که جوانان ما مثل الگویشان حضرت اباعبدالله علیه السلام زیر بار هیچ ظلمی نمی روند و نخواهند رفت که امنیت و آسایش کنونی را مدیون جوانانی هستیم که خودشان را برای دفاع از خاک و ناموس فدا کردند.

ادامه »