در پاسخ به این سوال باید به سوال کلیدی تری پاسخ داد تا فلسفه آمدنش را کشف کرد. سوال کلیدی این است که هدف از خلقت انسان چیست؟ و انسان امروز چه کم دارد تا امام زمان(عج) آن را کامل کند. بهترین پاسخ به این سوال در خالق انسان و طراح او یعنی حضرت سبحان در قرآن با صراحت اعلام نموده است:
“وما خلقت الجن والانس الا لیعبدون”
(سوره الذاریات ایه 56)
“انسان و جن را نیافریدیم مگر برای اینکه بندگی کند.”
به نظر می رسد شایسته ترین علمی که هر کس به آن نیاز دارد بندگی خداوند متعال می باشد. زیرک ترین افراد به دنبال این خواهند بود که بهترین بهره وری را از امکانات در اختیار داشته باشند و بندگی خداوند بهترین بهره وری از امکاناتی است که خالق انسان برای این مخلوق در نظر گرفته است. به نظر می رسد محور کلیه تبلیغات پیامبران از ابتدا تا پیامبر خاتم و ادامه دهنده راه انبیاء، امامان معصوم یک چیز است تبلیغ بندگی خدا و استخراج روشهای شناخت بندگی یعنی استخراج آنچه خداوند در فطرت افراد نهاده است.
با توجه به مقدمه فوق الذکر مهمترین چالش امام عصر(عج) نیز تبلیغ بندگی خداوند باری تعالی است. و شناساندن انسان به خودش ،و آزاد کردن انسان از شرک های درونی و بتهای خود ساخته و هدایت افراد به نقطه طراحی آنها، یعنی بندگی خداوند و نهادینه کردن توحید در سرتاسر عالم. چرا که امام کسی است که خود این راه را پیموده است و پیچ و خم های بندگی را می داند و روش آموزشش را می شناسد.
به امید روزی که امام زمان (عج) بیاید و پرچم توحید را ابتدا بر قلبهای مسلمانان و سپس در سرتاسر عالم هستی بگستراند.
“"""” اللهم عجل لولیک الفرج “"""”
احمد بن محمد، معروف به مقدّس اردبیلى متوفاى “993″ از چهرههاى درخشان آسمان علم و فضیلت است كه جهان تشیّع به وجود مقدّسش سرافراز مىباشد. او از مجتهدین بزرگ و از محققان نامى و داراى افكار بدیعه و انظار تدقیقى است. چیزى كه او را در مجمع علما بالا برده و ممتاز ساخته علاوه بر جنبه علمى، وصول آن مرد بزرگ به اعلى درجات زهد و تقوى و ورع است.
در شرح حالات آن عالم جلیل القدر مطالبی بیان شده که همگی دلالت بر علو درجه ی او دارد. از جمله اینکه از بعضی مسموع شده، مقدس در مدت چهل سال از او فعل مباح صادر نشد، چه رسد به حرام و مکروه … [1]
زیرا ایشان افعال مباح را نیز به قصد تقرب و عبادت انجام می داده اند! و طبعا به اعمال مستحب مبدل می شده است
[1] قصص العلماء، ص 343
ای بهانه تمام اشک های صبح جمعه ام
ناله های ندبه ام !
چه می شود به این نگاه بی رمق
نظر کنی!
فارس حجاز !
یار دلنواز !
کی شود برای لحظه ای امید من
ز سرزمین سینه ام گذر کنی!
تمام راه های آسمان برای توست
و چشم های خسته زمینیان
بیا بیا !!
چرا ز آمدن میان خاکیان حذر کنی ؟!
ای ستایش از سنایش تو شرمناک!
آسمان آبی نگاه تو
حکایت تمام عاشقانه هاست.
کی شود مرا به جرعه ای از این نگاه
میهمان کنی؟!
ای سرود هر پگاه یاس و رازقی!
وی نوای چلچله وه وقت صبح !
بیا نظاره کن به صحن سینه ام !
چه می شود که آسمان قلب خسته مرا
برای یک حضور پر شکوه میهمان کنی ؟!
سیدمحسن بنی فاطمی
<< 1 ... 10 11 12 ...13 ...14 15 16 ...17 ...18 19 20 ... 53 >>