| « معجزه قرآنی | هفت سلام قرآنی » |
الهي، همه گويند خدا كو، حسن گويد جز خدا كو.
الهي، همه از تو دوا خواهند،و حسن از تو درد.
الهي، آن خواهم كه هيچ نخواهم. الهي، اگر تقسيم شود به من بيش از اين كه دادي نمي‌رسد، فلك الحمد!
الهي، ما را يارايِ ديدن خورشيد نيست، دم از ديدار خورشيد آفرين چون زنيم؟! الهي، همه گوينده بده، حسن گويد بگير.
الهي، همه سرِ آسوده خواهند، و حسن دل آسوده.
الهي، همه آرامش خواهند، و حسن بي‌تابي؛ همه سامان خواهند، و حسن بي‌ساماني.
الهي، انگشتري سليماني‌ام دادي، انگشت سليماني‌ام ده!
الهي، سرماية كسبم دادي، توفيق كسبم ده!
الهي، اگر ستّار العيوب نبودي، ما از رسوايي چه مي‌كرديم؟
الهي، من الله الله گويم، اگر چه لا إله الّا الله گويم.
الهي، مست تو را حدّ نيست، ولي ديوانه‌ات سنگ بسيار خورد. حسن مست و ديوانة تو است.
الهي، ذوق مناجات كجا و شوق كرامات كجا.
الهي، علمم موجب ازدياد حيرتم شده است؛ اي علم محض و نور مطلق، بر حيرتم بيفزا!
الهي، اگر از من پرسند كيستي، چه گويم؟
الهي، هر چه بيشتر فكر مي‌كنم دورتر مي‌شوم.
الهي، گروهي كوكو گويند و حسن هوهو. الهي، شكرت كه كورِ بينا و كرِ شنوا و گنگِ گويايم.
الهي، درويشان بي‌سروپايت در كنج خلوت، بي‌رنج پا سير آفاق عوالم كنند، كه دولتمندان را گامي ميسّر نيست.
الهي، اگر گُلم و يا خارم از آنِ بوستان يارم.
الهي، فرزانه‌تر از ديوانة تو كيست.
الهي، دولت فقرم را مزيد گردان!
الهي، شكرت كه فهميدم كه نفهميدم. …
گزيده اي از الهي نامه حضرت علامه ، حسن حسن زاده آملي
صفحات: 1· 2
موضوعات: مناجات نامه
نظر دهید »
فرم در حال بارگذاری ...
