بالم شكسته، از پرم چیزی نگویم
از كوچ پر دردسرم چیزی نگویم
طوفان سختی باغ مان را زیر و رو كرد
از لاله های پرپرم چیزی نگویم
حق می دهم نشناسی ام؛ اما برادر
از آن چه آمد بر سرم، چیزی نگویم
وقت وداعِ آخرت، عالم به هم ریخت
از شیون اهل حرم چیزی نگویم
آتش گرفتن گر چه رسم و سنت ماست
از دامن شعله ورم چیزی نگویم
بگذار سر بسته بماند روضه هایم
از ماجرای معجرم چیزی نگویم
كم سوتر از چشمان من، چشمان زهراست
از گریه های مادرم چیزی نگویم
آن صحنه های سهمگین یادم نرفته
افتادنت از روی زین یادم نرفته
وحید قاسمی
حضرت حسین علیه السّلام پس از ورود به کربلا خطبه ای را در جمع یاران ایراد فرمود که فرازی از آن چنین است:
«آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل رویگردانی نیست! شایسته است در چنین محیط ننگینی شخص با ایمان و با فضیلت فداکاری و جانبازی کند و به سوی فیض ملاقات پروردگارش بشتابد، من در چنین محیط ذلت باری مرگ را جز سعادت و خوشبختی و زندگی با این ستمگران را چیزی جز رنج و نکبت نمی دانم.»
در این جملات به ظاهر کوتاه عالی ترین مکتب تربیتی به جهانیان ارائه شده است و مرگ و زندگی به زیباترین شکل تعریف شده و استراتژی اهل حق در برابر ذلت و باطل تبیین گشته است.
منبع: زیبایی های کربلا، ص۱۰۳
<< 1 ... 18 19 20 ...21 ...22 23 24 ...25 ...26 27 28 ... 39 >>