۲ ـ در نظام دموکراتیک، انسانها، آزادی کاذب دارند؛ چون خود را از حکم و قید خداوند رها میدانند، ولی در نظام اسلامی، آزادی انسانی، توأم با مسؤولیت در برابر خدا مطرح است. انسان مسلمان، نسبت به غیر خداوند آزاد است و این آزادی را از راه عبودیت و بندگی خداوند کسب میکند. این از بیانات نورانی حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) است که میفرماید: «الهی کفی بى عزّاً أن أکون لک عبداً وکفی بى فخراً أن تکون لى ربّاً»[۱]؛ خداوندا در عزّت و افتخارمن همین بس که من بنده توام و تو پروردگار منی. انسان اگر در بندِ خدای جمیل و جلیل باشد، به مقام والا میرسد و علم و قدرت را از او طلب میکند و به آن میرسد.
بنابراین، در نظام ولایت فقیه، آزادی انسانی و حقوق بشر و حق رأی و انتخاب نمایندگان مجلس خبرگان و ریاست جمهوری و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شوراها و…، همگی وجود دارد و در عین حال، تعالی معنوی انسان نیز محفوظ است و زیانهای موجود در نظامهای دموکراتیک وجود ندارد.
کتاب ولایت فقیه آیت الله جوادی آملی صص۵۱۳-۵۱۴
صفحات: 1· 2