پرهیز از غیبت: ولا یغتب بعضکم بعضاً أیحب أحدکم ان یأکل لحم اخیه میتا فکرهتموه (حجرات/12) از دیگران غیبت نکنید؛ آیا دوست دارید که گوشت برادر مرده خود را بخورید؟ البته از آن، کراهت دارید.
پرهیز از تمسخر: لا یسخر قوم من قوم عسی ان یکونوا خیرا منهم (حجرات/11) ای اهل ایمان! گروهی از شما گروه دیگر را مسخره نکند، چه بسا آن گروه دیگر بهتر از ایشان باشد.
پرهیز از وعده دروغ: یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون کبر مقتا عند الله ان تقولوا ما لا تفعلون (صف/2و3) ای اهل ایمان! چرا چیزی را می گویید که به آن عمل نمی کنید؟ این که چیزی را بگویید که عمل بدان نمی کنید نزد خداوند گناهی است بزرگ.
پرهیز از عیب جویی و هرزه زبانی: ویل لکل همزة لمزة (همزه/1) وای بر هر عیب جوی هرزه زبان پرهیز از گمان و بد گمانی در همه چیز: اجتنبوا کثیرا من الظن ان بعض الظن اثم (حجرات/12) از بسیاری از گمان ها دوری کنید، که بعضی از گمان ها گناه است.
پرهیز از زیادی کنجکاوی در امور دیگران: ولا تجسسوا (حجرات/12) تجسس نکنید.
پرهیز از علاقه افراطی به امور دنیوی: یا ایها الذین آمنوا لاتلهکم اموالکم و لا اولادکم عن ذکرالله و من یفعل ذلک فاولئک هم الخاسرون (منافقون/9) ای مومنان! اموال و اولادتان شما را از یاد خدا غافل نکند، که هر کس چنین باشد، به حقیقت زیانکار است.
پرهیز از افراط و تفریط در بخشش مال: ولا تجعل یدک مغلولة الی عنقک ولا تبسطها کل البسط فتقعد ملوما محسورا (اسراء/29) دستان خود را محکم بسته مدار و بسیار گشاده مکن که ملامت زده و حسرت بار، زمین گیر شوی.
صفحات: 1· 2
موضوعات: قرآنی
1 نظر » نوع قلبی که در قرآن ذکر شده است:
القلب التقی: و آن قلبی است که به احکام خدا احترام می گذارد .{ ذَلِکَ وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَی الْقُلُوبِ } القلب المهدی: و آن قلبی است که تسلیم امر خدا و راضی به قضا و قدر پروردگار است .{ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ }
القلب المطمئن: و آن قلبی است که با یاد خدا و توحیدش آرام می گیرد .{ وتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللّه }
القلب الحی: و آن قلب زنده ای است که از شنیدن داستان های امت های گذشته که با گناه و طغیان هلاک شدند پند و اندرز می گیرد .{ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَی لِمَن کَانَ لَهُ قَلْبٌ }
القلب المریض: و آن قلبی است که دچار بیماری شک و نفاق شده و مبتلا شده به فسق و فجور و شهوت های حرام . { فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ }
القلب الأعمی: و آن دل کوری است که حق را نمی بیند و در نتیجه پند و اندرز نمی گیرد . وَلَکِن تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُورِ }
صفحات: 1· 2
موضوعات: قرآنی
2 نظر » جز زمین در فضا نیز ابرهای گردو غبار وجود دارند که با گازها ستارگان را شکل می دهند در یک مورد وزن یکی از این ابرها به 300,000,000,000,000,000,000,000,000 میلیون تن میرسید![3] 1400 سال قبل خداوند در قرآن کریم به موضوع سنگین بودن ابرها اشاره کرده است: در سوره اعراف آیه 57 نوشته شده است وَهُوَ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ کَذَلِکَ نُخْرِجُ الْموْتَى لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ﴿۵۷﴾ او کسی است که بادها را پیشاپیش (باران) رحمتش میفرستد تا زمانی که ابرهای سنگین بار را (بر دوش خود) حمل کنند در این هنگام آنها را به سوی سرزمینهای مرده میفرستیم و به وسیله آن آب (حیاتبخش) نازل میکنیم و با آن از هر گونه میوهای (از خاک تیره) بیرون میآوریم، و اینگونه (که زمینهای مرده را زنده کردیم) مردگان را (نیز در قیامت) زنده میکنیم تا متذکر شوید. در سوره الرعد آیه 12 نوشته شده است: هُوَ الَّذِی یُرِیکُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَیُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ ﴿۱۲﴾ او کسی است که برق را به شما نشان میدهد که هم مایه ترس است هم امید و ابرهای سنگین بار ایجاد میکند.
موضوعات: قرآنی
4 نظر » به نام خداوند بخشنده مهربان ولکن اکثر الناس لا یعلمون……زیرا اکثر مردم نمی دانند. می خوام نظر خودمو درباره اینکه خداوند متعال چندین بار در قرآن کریم می فرمایند: “اکثر مردم نمی دانند” بگم و توجه خودم و شما را به مصادیق موجود در زندگی هامون جلب کنم. باید به این نکته توجه کرد که در زندگی همه ما این جمله( اکثر مردم نمی دانند) مشهود و قابل لمسه، مثالی که در این مورد به ذهن این حقیر می رسه اینه که ما از اطرافیان و دوستان و اقوام خود و دیگر مردم زیاد میشنویمکه می گن: همه این کارو می کنن… همه جا این طوریه… همه این طوری میگن… همه این طوری فکر میکنن… و… اگر بخوایم یکم مصداقی تر مثال بزنیم باید بگیم که زیاد میشنویم
صفحات: 1· 2
موضوعات: قرآنی
1 نظر » یکی از واجباتی که در قرآن کریم - بعد از دستور به پرستش خداوند ذکر شده- نیکی به پدر و مادر است.[1] لذا در قرآن و روایات، تأکید فراوانی بر رعایت حقوق والدین و نیکی و احسان به آنان شده است.[2] در مقابل، رعایت نکردن این واجب، علاوه بر مجازات اخروی - در صورت توبه نکردن- مجازات دنیایی را نیز در پی دارد که در این جا به برخی از آنها اشاره می شود:
1. سلب توفیق در انجام عبادات و ترک گناهان؛ امام رضا(ع) در این باره می فرماید: «خداوند، عقوق والدین و نافرمانی از آنان را حرام کرده است؛ زیرا این کار باعث سلب توفیق الاهی در اطاعت از دستورات او می شود».[3]
2. جلوگیری از استجابت و برآورده شدن دعا؛ امام صادق(ع) فرمود: «یکی از گناهانی که مانع قبول شدن دعا می گردد، و هوا را تیره می کند، عقوق والدین است»؛[4] و تیره شدن هوا کنایه از این است که بی احترامی به والدین مانع ادراک قلب نسبت به حق اس5]
3. شقاوت و بدبختی؛ امام صادق(ع) می فرماید: «آزار رساندن به پدر و مادر، جزو گناهان کبیره است؛ زیرا خداوند کسی که مورد عاق والدین قرار گرفته است را گناه کار و شقی و بدبخت قرار داده است».[6]
4. مورد لعن و محروم شدن از رحمت خداوند؛ امام صادق (ع) فرمود: «ملعون است، ملعون است کسی که پدر یا مادرش را کتک بزند. ملعون است، ملعون است کسی که والدین خود را آزار دهد».[7] مقصود از لعن در آخرت؛ عقوبت الاهی و در دنیا؛ انقطاع و دور شدن از قبول رحمت و توفیق خداست.[8]
صفحات: 1· 2
موضوعات: قرآنی
نظر دهید » 
