حدیثی از امام صادق در فضیلت یادامام حسین هنگام نوشیدن آب
حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْکُوفِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْخَشَّابِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا اسْتَسْقَى الْمَاءَ فَلَمَّا شَرِبَهُ رَأَیْتُهُ قَدِ اسْتَعْبَرَ وَ اغْرَوْرَقَتْ عَیْنَاهُ بِدُمُوعِهِ ثُمَّ قَالَ لِی یَا دَاوُدُ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَ الْحُسَیْنِ ع فَمَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَکَرَ الْحُسَیْنَ ع وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ کَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَلِجَ الْفُؤَادِ
فضیلت یاد سید الشهدا هنگام نوشیدن آب: محمّد بن جعفر رزّاز کوفى از محمّد بن الحسین، از خشاب، از على بن حسّان، از عبد الرحمن بن کثیر، از داود رقّى، وى مى گوید:
در محضر مبارک امام صادق علیه السّلام بودم، حضرت آب طلبیدند و زمانى که آب را نوشیدند دیدم در حضرت حالت گریه پیدا شد و دو چشم آن حضرت غرق اشک شد سپس به من فرمودند:اى داود خدا قاتل حسین علیه السّلام را لعنت کند، بنده اى نیست که آب نوشیده و حسین علیه السّلام را یاد نموده و کشنده اش را لعنت کند مگر آنکه خداوند منّان صد هزار حسنه براى او منظور مى کند و صد هزار گناه از او محو کرده و صد هزار درجه مقامش را بالا برده و گویا صد هزار بنده آزاد کرده و روز قیامت حق تعالى او را با قلبى آرام و مطمئن محشورش مى کند.
کامل الزیارات، ابن قولویه ۱۰۶ الباب الرابع و الثلاثون ثواب من شرب الماء و ذکر الحسین و لعن قاتله
موضوعات: حدیث
نظر دهید »
فرم در حال بارگذاری ...
در ” تاریخ یعقوبی ” نقل می کند که از حسین بن علی علیهما السلام سؤال کردند که کلمه ای که خودش از رسول اکرم ( ص ) شنیده نقل کند .فرمود : از رسول خدا شنیدم: « ان الله یحب معالی الامور و یبغض سفسافها»خدا کارهای بزرگ و مرتفع را دوست می دارد ، از چیزهای پست بدش می آید
این جمله را ” سفینةالبحار ” نیز از رسول خدا نقل می کند .در ” المنجد ” می گوید : السفساف : الردی من کل شیء . یقال : فلان سفساف الکلام ای لیس لکلامه معنی . الامر الحقیر. سفساف به هر چیز پست یا قسمت پست هر چیز گویند . گویند :فلانی سفساف الکلام است یعنی سخنش بی معنی است . و نیز به کار کوچک گفته می شود.
ایضا امام فرمود : « الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم فاذا محصوا بالبلاء قل الدیانون » ” تحف العقول ” ص . ۲۴۵
مردم بنده دنیایند و دین لقمه کوچکی است سر زبانشان ، و چون به بلا آزمایش شوند دینداران اند کند. ” المنجد ” : ” اللعقة : ما تأخذه فی المعلقة او باصبعک . القلیل مما یلعق لعقه مقدار خوراکی است که با قاشق یا انگشتت برمی گیری . لقمه اندک .این جمله امام ، مخصوصا کلمه ” عبید ” می رساند عزت نفس امام و تحقیر بندگی و بندگان دنیا را .
نظیر این جمله است جمله معروف و منقول در ” الانوار البهیة “صفحه ۴۵ : ” « و فی وصیة موسی بن جعفر علیهما السلام لهشام قال : و قال الحسین بن علی علیهما السلام : ان جمیع ما طلعت علیه الشمس فی مشارق الارض و مغاربها ، بحرها و برها ، و سهلها و جبلها عند ولی من اولیاءالله و اهل المعرفة بحق الله کفیء الظلال ، ثم قال : الا حر یدع هذه اللماظة لاهلها ( یعنی الدنیا ) لیس لانفسکم ثمن الا الجنة فلاتبیعوها بغیرها . فانه من رضی من الله بالدنیا فقد رضی بالخسیس »” تمامی آنچه که خورشید بر آن می تابد، در مشرق و مغرب زمین و دریا و خشکی و دشت و کوه، نزد ولیّ خدا و اهل معرفت به حقّ خداوند، چون سایه ای بیش نیست. آیا آزادمردی پیدا نمی شود که از غذای باقی مانده لای دندان ها دست بردارد؟ ( اللماظة کنمامة ، آنچه بماند از طعام در گوشه های دهان . ( الانوارالبهیة)
چند کلام بلیغ ازحضرت امام حسین علیه السلام :
۱-«دراسة العلم لقاح المعرفة ، و طول التجارب زیاده فی العقل»
مذاکره علمی موجب رشد معرفت است ، و تجربه های زیاد موجب افزونی خرد است
۲- «لو ترکوا الجهاد لاتاهم العذاب»
اگر جهاد را ترک کنند عذاب به سراغشان آید .
۳- «لا یأمن الا من خاف الله»
ایمن نیست مگر آنکس که از خدا بترسد
۴- «القدره تذهب الحفیظه»
قدرت ، خود پائیدن را از بین می برد و آدمی را بی باک می سازد
۵- «من البلاء علی هذه الامه انا اذا دعوناهم لم یجیبونا ، و اذا ترکناهم لم یهتدوا بغیرنا»
از بلاهای این امت آنست که وقتی آنان را بخوانیم اجابت نکنند ،و چون رهایشان سازیم به دست غیر ما هدایت نیابند
—————————-
منبع :حماسه حسینی جلد ۳ ص۲۴۶ (چاپ جدید)-کلمات حسین بن علی علیهما السلام یاشعارهای زندگی امام
همراه باکمی دخل وتصرف
موضوعات: حدیث
نظر دهید »
فرم در حال بارگذاری ...
علاقه‌ي وافر حضرت سيدالشهداء عليه السلام
به نماز و راز و نياز با خداوند منان
به حدي افزون بود كه در روز پرآشوب تاسوعا
برادر وفادار خويش عباس عليه السلام را صدا زد و فرمود:
«فدايت گردم اي برادر!
به سوي دشمن برو و بگو امشب را به ما مهلت دهند
تا به نماز و مناجات با خدا و به دعا و استغفار بپردازيم.»
آنگاه فرمود:
«فهو يعلم اني احب الصلاة له و تلاوة كتابه
و كثرة الدعاء و الأستغفار»
«خداوند خود مي‌داند كه من نماز و تلاوت قرآن
و دعاي بسيار و استغفار را دوست دارم.»
نيز نقل است كه در روز عاشورا هنگامي كه ظهر شد،]
«ابوثمامه‌ي صيداوي» يكي از ياران امام حسين عليه السلام
به خورشيد نگاه كرد و دريافت كه ظهر شرعي و هنگام نماز است.
لذا به امام عليه السلام عرض كرد:
«اي پسر رسول خدا! دوست دارم قبل از آنكه
فداي تو گردم اين نماز را نيز كه وقتش رسيده است با تو بخوانم.»
امام عليه السلام نظري به آسمان انداخت و فرمود:
«خداوند تو را از نمازگزاران حقيقي قرار دهد
كه مرا به ياد نماز انداختي.
آري وقت نماز فرارسيده است،
از دشمن مهلت بخواهيد تا نماز را بپا داريم.»
چون از دشمن مهلت خواستند، حصين بن نمير گفت:
«نماز شما قبول نمي‌شود.»
حبيب بن مظاهر فرياد برآورد:
«اي مست شراب، آيا نماز شما قبول مي‌شود
ولي نماز فرزند پيامبر خدا قبول نمي‌شود!»
موضوعات: نماز
نظر دهید »
فرم در حال بارگذاری ...
با مشک های پر از آب
آب گلویشان خشک شده بود.
لب هایشان ترک خورده بود و زبان توی دهانشان نمی چرخید.
آسمان آنقدر گرفته بود که گریه اش نمی گرفت…
دست به دامنت شدند و تو با آن همه بزرگی ات رفتی…
شانه های آسمان لرزید؛ تا تو رفتی و با مشک های پر از آب برگشتی…
همه ما تاسوعا را با تو می شناسیم.
تاسوعا، با تو با آن همه بزرگی ات گره خورده است.
همه ما تاسوعا را به نام گره گشای تو دخیل بسته ایم؛
یا اباالفضل علیه السلام!
شهلا خدیوی
موضوعات: امامان
نظر دهید »
فرم در حال بارگذاری ...
<< 1 ... 62 63 64 ...65 ...66 67 68 ...69 ...70 71 72 ... 231 >>
