❀✿Taranoum✿❀

یکی از امتحانهای بزرگ بشریت از اول تاریخ تاکنون این بوده است که در مواقع نیاز قدرت انفاق از اموال خود را دارد ویا با بهانه های گوناگون از زیر بار این مسئولیت شانه خالی میکند.اکثر مردم در قبال مال خود حساس هستند تا جاییکه مال خود را بیشتر از جان خود دوست دارند و به آن اهمیت می دهند.حتی کسانی که اهل نماز و روزه هستند در موقع انفاق پا پس می کشند و نمی توانند از این امتحان موفق بیرون آیند.
ما مسلمانان که قرآن را به عنوان ملاک زندگی خود قبول داریم و طالب هدایت الهی و رضوان و نعمت او هستیم باید بدانیم که اگر از مال خود نتوانیم بگذریم بازی را واگذار کرده ایم حتی اگر شب ها تا صبح نماز بخوانیم و روزها تاشب روزه بگیریم و قرآن غالبا ادای زکات را بعد از ادای نماز در آیات خود از ما خواسته است (1)و دستور داده است َجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ (2) با مال و جان خود در راه خدا جهاد کنیم و جهاد با مال را بر جهاد بر جان مقدم داشته است و در آیات ابتدایی سوره بقره هدایت قرآن را شامل متقین دانسته است و متقین را کسانی معرفی کرده است که به غیب ایمان آورده اند و نماز به پا داشته اند و از چیزهایی که خدا به آنها روزی داده در راه خدا انفاق کرده اند3 و این ها همه گواه و شاهد این مطلب هستند که پرداخت های واجب و مستحب در اسلام بسیار مورد تاکید است و یکی از ارکان مورد نیاز برای مشمول هدایت او شدن می باشد و نپرداختن خمس و زکات و صدقه و امثال ذلک یقینا موجب ضلالت آدمی خواهد بود.شاید بهترین راهکار برای بی تعلقی به مال دنیا این باشد که خود را مالک ندانیم و به این باور برسیم که مالک اصلی خداست و او همه این ها را به ما داده و چند روزی دست ما امانت است و اگر ماندگار بود به دست ما نمی رسید و دست افراد قبل می ماند و با این نگاه به راحتی می توانیم انفاق کنیم و منتی هم بر سر کسی نگذاریم ، چون از مال خدا در راه خودش خرج کردن ، وظیفه ای بیش نیست. 

پی نوشت:
1.وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ [43بقره]
2.توبه 20.
3.ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ [2و3 بقره]

یکی از صفاتی که مورد تاکید دین اسلام می باشد صفت تقوی می باشد به طوریکه در قرآن و روایات تاکید زیادی بر این مقوله شده است و تاکید مطلبی از طرف شخص حکیم و مهربان و عالم بدون غرض نمی تواند باشد و نشان دهنده اهمیت مطلب در سعادت انسانها می باشد. 

اعتقاد ما براین است که دنیا راه رسیدن به کمال اخروی می باشد و نگاه دین به دنیا نگاه راه می باشد نه اینکه دنیا هدف ما تلقی شود.بنابراین ما در این دنیا مسافرهستیم و دنیا راه برای انسانهایی که در حال سفر به سمت آخرت می باشند.با این نگاه قرآن می فرماید 
وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى(1)
زاد و توشه تهیه کنید که بهترین زاد و توشه پرهیزگاری و تقوا است.
زاد و توشه چیزی است که انسان را از مرگ و هلاکت نجات می دهد.سفرهای سابق غیر از سفرهای امروزی بود ، امروز بدون زاد و توشه می شود سفر کرد چون در راه وسایل مورد نیاز است، اما در گذشته چنین نبود وآیه تنظیرش ناظر به سفرهای گذشته است.در این رابطه حضرت امیر می فرماید 
 أَهْلُ الدُّنْیَا کَرَکْبٍ یُسَارُبِهِمْ وَ هُمْ نِیَامٌ ،(2)

اهل دنیا همچون سوارانی هستند که آنها را میبرند در حالیکه در خواب هستند.
یعنی اگر چه خیال می کنند که ایستاده اند ولی مسافر دنیا به آخرت هستند، بنابراین زاد و توشه لازم است و بهترین زاد و توشه آنها به گفته قرآن ، تقوا و پرهیزگاری است.

پی نوشت:

1.بقره آیه 197

2.نهج البلاغه کلمات قصار، 64

 مشخصات کتاب:

سرشناسه : فیاضی، مفید

عنوان  : اهمیت نماز جمعه و آداب آناز دیدگاه امام علی (ع)

نام پدیدآور: مفید فیاضی.

مشخصات نشر : قم: مسجد مقدس جمکران، 1386

مشخصات ظاهری : 48 ص.

شابک : 9789649730998: 3000 ریال

یادداشت : کتابنامه: ص. [45]؛ همچنین به صورت زیرنویس.

شماره کتابشناسی ملی : 1147665

عناوین اصلی کتاب شامل:

پیشگفتار؛ راه شناخت امام علی علیه السلام؛

بخش اول؛ بخش دوم؛ بخش سوم؛ بخش چهارم؛ منابع تحقیق؛ پی نوشت ها

حسن بن صیقل می گوید: (از امام صادق (ع) پرسیدم:

مردم از پیامبر روایت می کنند (اندیشیدن یک ساعت، بهتر از عبادت یک شب است)، چگونه اندیشه ای است؟).

امام صادق (ع) فرمود: هنگامی که انسان از کنار خرابه یا خانه (رها شده ای) می گذرد، بگوید: (این ساکنوک، این بانوک، ما بالک لاتتکلمین) (آنها که در میان تو سکونت داشتند، کجایند؟ آنها که تو را ساختند کجایند؟ چرا سخن نمی گوئی؟ (به این ترتیب، هم امام، آن روایت را تصدیق فرمود و هم چگونگی تفکر ارزشمند را بیان داشت و براستی که چنین است، فکری که مایه عبرت فکری گر چه اندک باشد، بهتر از عبادات طولانی، ولی سطحی و بی عمق خواهد بود).

داستان های اصول کافی - محمد بن یعقوب شیخ کلینی باب التفکر، حدیث 2، ص 54 - ج 2

❖السَّلامُ عَلَیْكَ یا بَقِیَّةَ اللَّهِ فى اَرْضِهِ ❖

امشب دلم گرفته و دارم هوای تو
تا این که لحظه ای بنهم سر به پای تو

آن قدر از حجاب و گنه پر شده دلم
دیگر کجا کند دلِ سنگم هوای تو

بغض شکسته ی دلِ من باز می شود
تا بر لبم شبی بنشانم نوای تو

آن قدر درد دل شده انبار روی هم
کوهی شدَه است تا که بگویم برای تو

از خیمه ات هزار بیابان جدا شدم
دیگر نمی رسد به دل من صدای تو

آن قدر گریه می کنم از درد و بی کسی
تا این که یک سحر برسم در سرای تو

یاد منی و یاد غم و غصه های من
یادی نمی کنم ز تو و غصه های تو

 محمد مبشری

 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج