| « یا علی | تقوا و پرهیزکاری از منظر اسلام » |
یکی از امتحانهای بزرگ بشریت از اول تاریخ تاکنون این بوده است که در مواقع نیاز قدرت انفاق از اموال خود را دارد ویا با بهانه های گوناگون از زیر بار این مسئولیت شانه خالی میکند.اکثر مردم در قبال مال خود حساس هستند تا جاییکه مال خود را بیشتر از جان خود دوست دارند و به آن اهمیت می دهند.حتی کسانی که اهل نماز و روزه هستند در موقع انفاق پا پس می کشند و نمی توانند از این امتحان موفق بیرون آیند.
ما مسلمانان که قرآن را به عنوان ملاک زندگی خود قبول داریم و طالب هدایت الهی و رضوان و نعمت او هستیم باید بدانیم که اگر از مال خود نتوانیم بگذریم بازی را واگذار کرده ایم حتی اگر شب ها تا صبح نماز بخوانیم و روزها تاشب روزه بگیریم و قرآن غالبا ادای زکات را بعد از ادای نماز در آیات خود از ما خواسته است (1)و دستور داده است َجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ (2) با مال و جان خود در راه خدا جهاد کنیم و جهاد با مال را بر جهاد بر جان مقدم داشته است و در آیات ابتدایی سوره بقره هدایت قرآن را شامل متقین دانسته است و متقین را کسانی معرفی کرده است که به غیب ایمان آورده اند و نماز به پا داشته اند و از چیزهایی که خدا به آنها روزی داده در راه خدا انفاق کرده اند3 و این ها همه گواه و شاهد این مطلب هستند که پرداخت های واجب و مستحب در اسلام بسیار مورد تاکید است و یکی از ارکان مورد نیاز برای مشمول هدایت او شدن می باشد و نپرداختن خمس و زکات و صدقه و امثال ذلک یقینا موجب ضلالت آدمی خواهد بود.شاید بهترین راهکار برای بی تعلقی به مال دنیا این باشد که خود را مالک ندانیم و به این باور برسیم که مالک اصلی خداست و او همه این ها را به ما داده و چند روزی دست ما امانت است و اگر ماندگار بود به دست ما نمی رسید و دست افراد قبل می ماند و با این نگاه به راحتی می توانیم انفاق کنیم و منتی هم بر سر کسی نگذاریم ، چون از مال خدا در راه خودش خرج کردن ، وظیفه ای بیش نیست.
پی نوشت:
1.وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ [43بقره]
2.توبه 20.
3.ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ [2و3 بقره]
موضوعات: قرآنی
فرم در حال بارگذاری ...
