❀✿Taranoum✿❀

آقای من! اگر زندگی با یاد تو باشد:

چشم بر زمین دوخته می شود تا نبیند خشم خدا را

گوش نمی شنود تا نفهمد گناه مردمان را

زبان از حرکت باز می ایستد تا نگوید بد بندگان را

دست می گیرد دست بی نوایی تا بنگرد لبخند خدا را

و قلب می بخشد تا بجوید بخشش خدا را .

مولای من!

من جوانی از نسل امروزم،نسل آخرالزمان!

روزگاری که فتنه ها بر سر مردمان می بارد اما چتر ایمان بر سر 

نمی گیرند، فریاد مظلوم، بشر را فرا می خواند اما نمی شنوند،

در این میان اگر من خود را سرباز تو می دانم و تو را مولای خویش،

باید از قفس زمانه به سوی تو پرواز کنم.

پیشوای من!

این روز ها جوانی عاشق اهل بیت، برای دفاع از حرم بانوی نور،

رهسپار سوریه می شود. و من این جا با دفاع از حرم قلبم در مبارزه

با شیطان نفس، می خواهم جوابگوی خون او باشم، در این پیروزی

برای هر دویمان دعا کنید.

آقا جان!

جهان ستم می کند، بر سر مظلوم بمب می ریزد،فساد وفتنه

به پا می کند، تو را به فراموشی می سپارد، خدا را از صحنه ی

زندگی کنار می زند، آخر تو چه قدر مهربانی که با این وجود برای

این جهان آقایی می کنی.

امروز تکرار دیروز نیست، روزی که با نام مبارک تو آغاز شود،

زیباترین روز دنیاست چرا که امید به آینده ای درخشان را بشارت می دهد. 

 نفس کشیدن هایمان نزدیک شدن به مرگ و تولدی دوباره است،

مرگ پلیدی ها و تولد زمانه ای که تو در کنار ما باشی و جهان را

تسلیم خدا سازی.

پدر مهربانم!

چه روزها که برایم گریستی و اشک هایت را ندیدم،قلبت را آزردم

بی آنکه اعتنا کنم،تو مرا در چنگال نفس اسیر می دیدی و از درد روحم

می گریستی اما من خود را مهمان می دانستم و شاد بودم نه یک

اسیر و در بند کشیده شده.

اما دیگر می خواهم مهمان شما باشم و نفس را به اسارت بگیرم.

پدر جان! یاریم کن.

آرزوی ظهور حضرت صاحب الزمان(عج)

چه کار کنیم که آرزوهای دیگرمان نسبت به آرزوی ظهور حضرت صاحب الزمان (عج)، اولویتی نداشته باشند یا در راستای آن باشد؟ و چه کار کنیم تا آرزو هایمان ناشی از آخرت طلبی باشد و نه دنیاطلبی؟

به طور کلی می‌توان گفت که این بستگی به میزان معرفت و شناخت انسان نسبت به خدا و جهان هستی دارد و با توجه به اندازه معرفت، همّت و آرزوهای انسان نیز متفاوت خواهد بود و هرچه معرفت انسان بالاتر رود، نوع آرزوهای او نیز در جهت معنوی تغییر خواهد کرد.

الف) اولویت آرزوی ظهور حضرت امام زمان(عج)

عواملی که موجب اولویت آرزوی ظهور حضرت امام مهدی می‌شوند:

ادامه »

زمان گذشت…
زمان گذشت و قلبم گواهی می دهد که به یقین تو می آیی.

تو می آیی و آیینه های زنگار گرفته قرن ها جهالت و سکوت و روزمرگی را دوباره جلا خواهی داد.

تو می آیی و قلب های سیاه شده از تنهایی را دوباره با حضور روشنی بخش خود نورانی خواهی کرد.

تو می آیی و دلم را خویشاوند تمام پنجره های جهان می کنی.

تو می آیی و چشمان جهان را به آبشاران زلال معنویت پیوند می زنی.

تو می آیی و فریادهای فرو خفته ستمدیدگان جهان را معنا می بخشی.

تو می آیی و گوش جهان را که از فریادهای گوشخراش شیاطین کفر و الحاد کر شده است، با زمزمه روح بخش محبتت نوازش می کنی.

تو می آیی و من خوب می دانم که روزی از همین دریچه که سال هاست بسته مانده است، جوانه ای خواهد رویید؛ جوانه ای سبز که از خیال همیشه منتظر من به سمت آسمان های آبی حضور تو سر بر خواهد آورد.

تو می آیی و زمین در زیر پای تو از شادی می شکفد.

تو می آیی و رودهای احساس، از دستان پر مهر نسیم، بر منتظران واقعی ات جاری می شوند.

ای تجلی مهر خداوند در زمین! شوره زار خشک دل های خسته مان در انتظار نوازش نرم نگاه پر مهر توست!

سوار سبزپوش آرزوهای ما! روایت گر فتح و پیروزی مسلمانان! وارث بدر و حنین! ذوالفقار حیدر در دستان توست و نرمی کلام مصطفی از زبان تو جاری می شود.

یا حُجّةُ اللّه علی خلقه!

هلا نگاه تو باران ترین باران ها
ببار بر در دل تبدار این بیابان ها

بگو که پنجره بر دوش، تا کجا آخر
سکوت و صبر تو و پرسش خیابان ها

چه قدر این دل بر باد رفته ام خوانده است
تو را زحنجره زخمی نیستان ها

سید علی پورطباطبایی

جویم اگر به رهگذری خاک پای تو
چون سرمه ای به دیده خونبار می کشم
صحبت بدون یاد تو لذت نمی دهد
زین روی پا ز مجلس اغیار می کشم

مولای مهربان غزل های من سلام!

سمت زلال اشک من، آقای من سلام!

نامت بلند و اوج نگاهت همیشه سبز؛

آبی ترین بهانه دنیای من سلام!

قلبی شکسته دارم و شعری شکسته تر،

اما نشسته در تب غوغای من سلام!

ما بی حضور چشم تو این جا غریبه ایم

دستی، سری تکان بده، مولای من؛ سلام!

تقدیم چشمهای تو این شعر نا تمام

زیباترین افق به تماشای من سلام!

السلام علیک یا صاحب الزمان

اللهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لولیک الفرج