❀✿Taranoum✿❀

هر چند که ما را نوشتند از گداها

اصلاً نمی آید گدا بودن به ماها

ما روسیاهان ارزش خاصی نداریم

ماها کجا و نوکری دلرباها؟!

ما هر چه قدر اصرار کردیم او نیامد

اصلاً چه شد «آقا بیا آقا بیا» ها؟!

ماها که هیچ … این خوب ها در انتظارند

کی می رسد روز وصال آشناها؟!

از دوریش بدجور حال ما خراب است

رونق گرفته باز هم دارالشفاها

من که بدم پس دیدنش روزی من نیست

ای خوش به حال خوب ها … حاجت رواها

باشد درست … آقای ما خیلی کریم است

امّا دگر تا کی گنه؟ تا کی خطاها؟

طبق احادیث رسیده … ناظر ماست

بد نیست پیشش ذرّه ای شرم و حیاها

از بس که بر اعمال بد اصرار داریم

رنگی ندارد پیش او دیگر حناها!

یک راه حل باقی است آن هم نام زهراست

نامی که باشد از تبار کیمیاها

محمد فردوسی

نکته اول:
شیعه ضمن آن که می ‌داند با ظهور حضرتش (عج) مشکلات مرتفع می ‌گردد، حواله‌ حل مشکلات به ظهور ایشان را نیز خلاف سنت الهی و تفکر شیعی می ‌داند.
«إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم‏ .. یقیناً خدا سرنوشت هیچ قومى را تغییر نمى ‌دهد، مگر اینکه آنان خویشتن را (به وسیله رفتارهاى نیک، یابد) تغییر دهند. (الرعد – 11)
کسی که انتظار دارد از بهترین شرایط شغلی برخوردار گردد، چه می‌ کند؟ آن که انتظار دارد مورد رحمت و مغفرت الهی قرار گیرد چه می‌کند و ….؟ آیا دست روی دست می‌گذارد و منتظر فرج می ‌نیشند، یا در آن راستا تلاش می‌کند و شرایط را مهیا و مساعد می ‌نماید؟ انتظار فرج حضرت مهدی علیه‌السلام نیز همین‌گونه است.
نکته دوم:
شاید کمترین سطح انتظار و عوامانه و دنیاگرانه ‌ترین نوع نگاه به ظهور، همین باشد که منتظر باشیم ایشان بیایند و مشکلات نان، گوشت، برنج، خانه و ازدواج و بازنشستگی و … مردم را حل کنند! نه نه مشکل اصلی ما که فقط مشکل اقتصادی نیست
در واقع انتظار ظهور حضرت مهدی (ع)، انتظار ظهور انسانیت به معنای واقعی اش در میان جامعه است نه انتظار رفاه شکم و سایر نیازهای مادی او.
انتظار ظهور انتظار پیاده شدن دین خدا در جامعه است:آیا آن فرد اروپایی که از تکنولوژی برتر استفاده می‌کند و همه امکانات مادی اش فراهم است، توانسته است با بت پرستی ، همه قابلیت‌های انسانی خود را به رشد رسانده و متجلی کند؟!
نکته سوم:

«هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» (الصف - 9)
ترجمه: ‌او کسى است که رسول خدا را به هدایت و دین حق فرستاد تا (همه دین را ظاهر کند) آن را بر همه ادیان غلبه دهد هر چند که مشرکین کراهت داشته باشند.

منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد
صبح همراه سحرخیز جوانش برسد

خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد
ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد

پرده ی چاردهم وا شود و ماه تمام
از شبستان دو ابروی کمانش برسد

لیله القدر بیاید لب آیینه ی درک
سوره ی فجر به تاویل و بیانش برسد

نامه داده ست ولی عادت یوسف اینست
عطر او زودتر از نامه رسانش برسد

شعر در عصر تو از حاشیه بیرون برود
عشق در عهد تو دستش به دهانش برسد

ظهر آن روز بهاری چه نمازی بشود
که تو هم آمده باشی و اذانش برسد….

اللهم عجل لولیک الفرج

سخت است ولی مولا،خوب است نمی آیی 

دلتنگ توام اما خوب است نمی آیی

یک کوفه فریب وغم،یک شام پرازمحنت

آیی تو شوی تنها،خوب است نمی آیی

یک نیمه شعبان رادرفکرتومی مانند

ازفکرروی فردا،خوب است نمی آیی

یک جمعه فقط ندبه،یک هفته فراموشی

بودتوشودرویا،خوب است نمی آیی

لاف غم عشق توذکرهمه ی مردم

بنگربه دل آن ها خوب است نمی آیی

پیش نظربعضی حاجت بدهی خوبی

امانه برای ما،خوب است نمی آیی

یک شام سه شنبه رادرکوی تو می آیند

امادلشان اینجا خوب است نمی آیی

سرداب تو مخروبه،قبرپدرت ویران

شهرتوپرازاعدا،خوب است نمی آیی

بااین همه درد و غم،می سوزی و می سازی

ای منتقم زهرا خوب است نمی آیی

چه انتظارعجیبی

تو بین منتظران هم عزیزمن چه غریبی

عجیب ترکه چه آسان نبودنت شده عادت چه بی خیال نشسته ایم

نه کوششی نه وفایی

فقط نشستیم وگفتیم: خداکند که بیایی