❀✿Taranoum✿❀

يك بار پيامبر(صلى الله عليه وآله ) اموالى را كه به دست آمده بود بين مسلمانان عادلانه تقسيم كرد، مردى از انصار، (كه مى خواست بيشتر به او بدهند) گفت : اين تقسيم موجب خوشنودى خدا نيست .

اين خبر به پيامبر (صلى الله عليه وآله ) رسيد، آن حضرت به قدرى ناراحت شد، كه چهره اش سرخ گرديد فرمود: خداوند برادرم موسى بن عمران را رحمت كند، او از اين بيشتر مورد آزار قرار گرفت و صبر كرد.

پيامبر(صلى الله عليه وآله ) به ياران فرمود: مبادا يكى از شما راجع به هيچ يك از اصحاب چيزى ناروا به من خبر دهد، زيرا شور و اشتياق آن دارم كه به قلبى صاف و دور از هر گونه آلايش و رنجش با شما زندگى كنم . 

به اين ترتيب آن حضرت راه و رسم زندگى شيرين را به مسلمانان آموخت كه در پرتو ارتباط دلهاى صاف و نورانى با همديگر پديد مى آيد.

نکته مهمی که در بیان پیامبر عزیز اسلام وجود دارد این است که اگر کسی از روی جهالت در مورد دیگری حرف ناروائی بزند، دلیلی ندارد که دیگران آن را منتقل کنند و به گوش طرف مقابل برسانند.

آری پیامبر انتقال سخن ناروا را ناپسند می داند زیرا باعث ایجاد کدورت در دلها می شود. آن حضرت گوینده سخن را سرزنش نمی کند اگرچه او هم کار نادرستی انجام داده؛ اما به انتقال دهنده اعتراض می کند! گوئی خبردهنده کار بدتری از گوینده انجام داده است.

آدب معاشرت پيامبر(صلى الله عليه وآله ) مولى محسن فيض ص 46