« سال های بنفش | امیری حسین و نعم الامیر » |
قال علی بن الحسین علیه السلام
ألا و اِنَّ اَبْغَضَ النّاسِ اِلَی اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ یَقْتَدی بِسُنَّةِ اِمامٍ وَلا یَقْتَدی بِاَعمالِه؛1
آگاه باشید مبغوض ترین مردم نرد خدا کسی است که خود را پیرو امامی بداند اما به اعمال او پایبند نباشد.
ِ
برای روشن شدن این حدیث دو نکته را بیان می کنیم:
1.قول ، فعل و تقریر معصوم حجت است و سنت مجموعه ای از اینها می باشد ، یعنی وقتی دنبال رهبری می رویم فقط به سخنش توجه نداریم بلکه اعمال و کردار و سکوتش هم برای ما معیار است.
2.یکی از مسائلی که اسلام به شدت آن را نهی می کند ، نفاق و منافق است؛چرا که اینها گفتارشان با اعمالشان یکی نیست.
با توجه به دو نکته معنای حدیث روشن می شود که مبغوض ترین مردم نزد خداوند کسانی هستند که از نظر اعتقاپ مکتبی دنبال امامی هستند، اما از نظر برنامه های عملی دنبال آن پیشوا نیستند؛ یعنی پیشوا را در سخنانش پیشوا می دانند و نه در اعمالش.از این گونه احادیث چنین برمی آید که مسائل اعتقادی با اینکه زیربناست اما اگر پشتوانه عملی نداشته باشد بی ارزش است و این را می رساند که اعتقاد متزلزل است؛چون اگر اعتقاد راسخ باشد محال است که در اعمال انسان انعکاس پیدا نکند.
شخصی محضر امان صادق آمد و عرض کرد آیا ایمان همان اعتقاد و شهادتین به زبان است یاعمل هم جزء آن است؟امام فرمود الایمانُ عَمَلٌ کُلُّه القَولُ بَعضُ ذَلِکَ العَمَل؛2 ایمان تمامش عمل است و شهادتین گوشه ای از ایمان است.
از این روایات نسبت ایمان به عمل و.حرف به دست می آید کخ ایمان بدون عمل ، کأنّ ایمان نیست.3
پی نوشت:
1.تحف العقول حکمت 17
2.کافی ج 2 ص 37
3.برای مطالعه بیشتر به روایات کتاب شریف کافی مراجعه فرمایید.
سلام علیکم
خیلی خوشم آمد که مطلب از سایت ها یا وبلاگ های دیگر کپی نشده بود .
موفق باشید
فرم در حال بارگذاری ...