اين امري مهم است كه اهل بيت عليهم‌السلام ما را بدان متوجه و آگاه كرده‌اند و سزاوار هر انساني است كه آن را در دوران زندگي اجتماعي خود نصب‌العين خويش قراردهد و در معاشرت با مردم آن را چراغ راه خود سازد. اين امر همان ميانه‌روي در دوستي و دشمني و خودداري از زياده‌روي در آن‌هاست.
آري هرگاه كسي را دوست مي‌داري در دوستي وي زياده‌روي مكن و همه آن چيزهايي را كه در دل داري و در انديشه‌ات مي‌گذرد براي او مكشوف مساز، چه ممكن اسـت كه در آينــده اين دوست با تو دشمن گردد. همچنين هرگاه باكسي دشمني
اعتدال در دوستي و دشمني (33)
داشتــي در آن زياده‌روي مكــن و در عداوت با او تــلاش و كوشش بسيــار به كــار مبر چه ممكـن است در آينـده همو دوست تو گردد.
جامعه ما بزرگ‌ترين گواه بر اين مطلب است چه بسيار دوستاني كه دشمن شدند و چـــه بسـا دشمنـانـي كــه دوست گــرديــدنـــد.
سرور اوصياء امام علي بن ابي‌طالب عليه‌السلام به اين امر دقيق تصريح كرده و فرموده است: «دوست خود را به آهستگي دوست بدار شايد روزي دشمن تو شود و دشمنت را به آرامي دشمن بدار شايد روزي دوست تو شود» .(1)
نيز فرموده است: «همه محبّت خود را براي دوستت به كارگير ليكن همه اطمينان خويش را به او نداشته باش و همه مواسات و همياري را براي او به كار بر اما همه اسرارت را به او وامگذار. با اين روش شرط حكمت و حقّ واجب دوست خود را ادا كــــــــــــــــــــرده‌اي».(1)
1- بحارالانوار، 71/177 .
(34) رفاقت و دوستي
امام صادق عليه‌السلام فرموده است: «دوستت را از راز خود آگاه مكن جز آنگاه كه اگر دشمنت بر آن آگاه شود برايت زياني نداشته باشد چه دوست ممكن است روزي دشمــــــن شــــــــود» .(2)
نيز فرموده است: «به دوست خود به طور كامل اعتماد مكن، چه گفتار شتابزده هرگز بخشوده نمي‌شود» .(3)
1- الحكم ؛ 1/33؛ بحار، 71/165 .
2- بحارالانوار، 74/168 .
3- مصــادقة الاخــوان، /82 ؛ تحف العقول /265 ؛ بحـار، 72/173 .
اعتدال در دوستي و دشمني (35)
موضوعات: حدیث
3 نظر » ✔ عقل مردم به برکت وجود حضرت قائم(ع)، کامل می شود و ایشان دست بر سر آنها می کشد و کینه و حسد از دلهایشان بیرون می رود که از روز کشته شدن هابیل تا کنون وجود داشته است، و علوم به آخرین حدّ خود می رسد.
چنانکه در اصل زراد آمده است که گفت: به امام صادق(ع) گفتم که: «می ترسم از مؤمنین نباشیم.»
حضرت فرمود: «برای چه؟»
گفتم: «چونکه کسی را پیدا نمی کنیم که برادر او در نزد او بهتر و محبوبتر از درهم و دینار باشد و درهم و دینار را از برادری که میان ما و او، دوستی امیرالمؤمنین(ع) باشد محبوبتر می بینیم.»
حضرت فرمود: «شماها مؤمن هستید و لکن ایمان خود را کامل نخواهید کرد، مگر اینکه حضرت قائم(ع) ظهور کند، پس در آن زمان خداوند تبارک و تعالی ، عقلهای شما را کامل می کند.»
✔در کتاب «خرایج» راوندی و «کمال الدّین» صدوق از حضرت باقر(ع) روایت شده است که فرمود: «هر گاه حضرت قائم(ع) قیام کند، دست خود را بر سر بندگان می گذارد و بخاطر این کار، عقل ایشان را جمع می نماید و خرد آنها را کامل می کند.»
شیخ کلینی از سعید بن حسن روایت کرده است که حضرت باقر(ع) به او فرمود: «آیا احدی از شما هست که به برادر خود رو کرده و دست خود را در جیب برادر خود کند و به مقدار نیاز خود بردارد و برادرش او را از این کار منع نکند؟»
گفتم: «چنین شخصی در میان خود نمی شناسم.»
پس حضرت فرمود: «چیزی در این حال نیست.» یعنی مقام و کمالی برای ایشان نیست.
پرسیدم: «آیا آخر این حال، هلاکت و نابودی است؟»
حضرت فرمود: «نه! بدرستی که هنوز عقلهای این گروه به آنها داده نشده است.»
✔در کتاب «اختصاص» از شیخ مفید روایت است که کسی به آن حضرت عرض کرد: «اصحاب ما در کوفه، عدّه بسیاریی هستند، اگر دستور می دادید هر آینه آنها از شما اطاعت و پیروی می کردند.»
حضرت فرمود: «آیا کسی از آنها هست که نزد برادرش برود تا از کیسه پول او، درخواست خود را بگیرد؟»
گفت: «نه!»
حضرت فرمود: «پس آنها به خون خود بخیل تر هستند.»
آنگاه فرمود: «بدرستی که مردم در آرامی و آسایش می باشند. با آنها ازدواج می کنیم و از همدیگر ارث می بریم و حدّ بر آنها جاری می کنیم و امانت ایشان را ادا می کنیم. چون حضرت قائم(ع) برخیزد آن وقت طوری می شود که شخص بسوی کیسه برادر خود می رود و حاجت خود را می گیرد و کسی او را منع نمی کند.»
✔صدوق در «کمال الدّین» از امیرالمؤمنین (ع) روایت کرده است که فرمود: «از صفات مهدی(ع) آن است که دست خود را بر سر بندگان می گذارد، پس آنگاه مؤمنی نمی ماند مگر آنکه قلبش از آهن سخت تر می شود.»
در «خصال» از آن حضرت روایت است که در ضمن وقایع زمان حضرت مهدی (ع) فرمود: «هر آینه، کینه و دشمنی از دلهای بندگان می رود.»
در «کشف الغمّه» از رسول خدا (ع) روایت شده است که فرمود: «خدای تعالی بی نیازی را در دلهای مردم وارد می سازد.» و ظاهر است که چون آن دو صفت زشت و پلید یعنی کینه و عداوت، از میان مردم و از دلهایشان برود، آنگاه این صفت پسندیده بر دل آنها وارد می شود و مردم آسوده می شوند.
✔در خطبه مخزون از امیرالمؤمنین (ع) ذکر شده است که: «در آن زمان علم در دلهای مؤمنان جا داده می شود و هیچ مؤمنی محتاج علم برادر خود نمی شود و در آن هنگام تأویل این آیه آشکار می شود که: «… اللّه کُلّاً مِن سعته…»
( - سوره نساء آیه 130 «یعنی: خداوند هر کدام از آنها را با فضل و کَرَم خود بی نیاز می کند.» )
موضوعات: حدیث
2 نظر » مردی خدمت امام حسین علیه السلام آمد و گفت: می خواهم گناه نکنم ولی نمی توانم. موعظه ای کن – تا مانع صدور گناه از من شود – امام علیه السلام فرمود: پنج کار را بکن و آن گاه هرچه خواستی گناه کن - وگرنه دست از گناه بکش -
????اول آن که روزی خدا را نخور و هرچه خواستی گناه کن: فاول ذلک: لا تاکل رزق الله و اذنب ما شئت.
????دوم این که از ولایت خدا خارج شو و هرچه خواستی گناه کن: والثانی: اخرج من ولایه الله و اذنب ما شئت.
????سوم این که جایی پیدا کن که خدا تو را نبیند و هرچه خواستی گناه کن: والثالث: اطلب موضعا لا یراک الله و اذنب ما شئت.
????چهارم این که آن گاه که ملک الموت برای قبض روح تو می آید. اگر توانای دفع او را داری و می توانی از دست وی نجات پیدا کنی، هرچه می خواهی گناه کن: و الرابع: اذا جاء ملک الموت لیقبض روحک فادفعه عن نفسک و اذنب ما شئت.
????پنجم این که وقتی مأمور جهنم خواست تو را وارد جهنم کند، اگر می توانی داخل نشو و هرچه می خواهی گناه کن: والخامس: اذا ادخلک مالک فی النّار فلا تدخل فی النّار و اذنب ما شئت.
????بحارالانوار، ج 75، 126
موضوعات: حدیث
2 نظر » (المهدى من عترتى من ولد فاطمة).
(مهدى (عليه السلام) از عترت من، از اولاد حضرت فاطمه (سلام الله عليها) است).(1)
(الا ونحن بنو عبد المطلب سادة اهل الجنة انا وعلى وجعفر وحمزة والحسن والحسين وفاطمة والمهدى (عليه السلام)).
(آگاه باشيد که ما فرزندان عبد المطلب: من وعلى وجعفر وحمزه وحسن وحسين وفاطمه ومهدى، (سلام الله عليهم) سروران اهل بهشتيم).(2)
(ومنا مهدى هذه الامة، له غيبته موسى وبهاء عيسى وحلم داوود وصبر ايوب).
(مهدى اين امت از ماست، که غيبت موسى، عظمت عيسى، بردبارى داود، وشکيبائى ايوب را يک جا دارد).(3)
(يخرج المهدى وعلى رأسه غمامة فيها ملک ينادى هذا خليفة الله المهدى، فاتبعوه).
(مهدى (عليه السلام) ظاهر مى شود، در بالاى سر او ابرى خواهد بود که فرشته اى از ميان آن بانگ برمى آورد: اين خليفه ى خدا (مهدى) است، از او پيروى کنيد).(4)
(1) غيبت شيخ طوسى، ص 115.
(2) سليم بن قيس، ص 245.
(3) کفاية الاثر، ص 43.
(4) الزام الناصب، ج 1 ص 163.
منبع:
ياد مهدى،نويسنده: محمد خادمى شيرازى
موضوعات: حدیث
1 نظر » ابی عبدالله علیه السلام: اِفْعَلْ خَمْسَةَ اَشْیاءَ وَ اذْنِبْ ماشِئْتَ:
فَاَوَّلُ ذلِکَ: لا تَأکُلْ رِزْقَ اللّه ِ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ.
وَالثّانى: اُخْرُجْ مِنْ وِلایَةِ اللّه ِ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ.
والثّالِثُ: اُطْلُبْ مَوْضِعاً لایَرَاکَ اللّه ُ وَاذْنِبْ ما شِئْتَ.
وَالرّابِعُ: اِذا جاءَ مَلَکُ الْمَوْتِ لِیَقْبِضَ رُوحَکَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِکَ وَ اذْنِبْ ما شِئْتَ.
وَالخامِسُ: اِذا اَدْخَلَکَ مالِکٌ فى النّارِ فَلا تَدْخُلْ وَاذْنِبْ ما شِئْتَ.
مردى خدمت امام حسین علیه‌السلام آمد و عرض کرد: من مردى گنهکارم و قدرت ترک گناه ندارم. مرا موعظه اى کن.
سیدالشهدا علیه السلام فرمود: پنج کار انجام بده و هر چه مى‌خواهى گناه کن:
اوّل: رزق و روزى خدا را نخور، هر چه مى خواهى گناه کن.
دوم: از ولایت و قلمرو حکومت خدا بیرون برو، هر چه مى‌خواهى گناه کن.
سوم: جایى را پیدا کن که خدا تو را نبیند، هر چه مى‌خواهى گناه کن.
چهارم: وقتى فرشته مرگ (عزرائیل) براى قبض روح تو مى‌آید، او را از خودت دور ساز، هر چه مى‌خواهى گناه کن.
پنجم: وقتى مالک دوزخ تو را وارد جهنّم مى‌کند، اگر مى‌توانى وارد نشو، و هر چه مى‌خواهى گناه کن.
«بحارالانوار، ج 75، ص 126»
موضوعات: حدیث
4 نظر » 
