❀✿Taranoum✿❀

إن رجلاً قدم على أمير المؤمنين (عليه السلام) فقال:

يا أمير المؤمنين إنّي أحبّك وأحبّ فلاناً، وسمى بعض أعدائه، فقال (عليه السلام) أما الآن فأنت أعور، فإما أن تعمى وإما أن تبصر.

شخصی به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) گفت: من در کنار دوستی شما فلان کس را ـ نام یکی از دشمنان آن حضرت را ذکر کرد ـ نیز دوست دارم. آن حضرت در جواب گفت: اکنون تو اعور (یک چشم) هستی [كنايه از اين كه تو تمام با تمام حقيقت آشنا نيستي؛ يعني يا من را درست نمي شناسي يا فلاني را] پس در آینده یا هر دو چشم خویش را از دست می‌دهی و کور می‌گردی یا چشم دیگرت نیز بینا می‌شود [كنايه از اينكه در آينده با حقيقت من و فلاني آشنا مي‌شوي و در آن صورت ناگزيري يك از ما را دوست بداري؛ پس اگر من را دوست‌داشتي هر دو چشم دلت بينا مي‌شود و اگر او را بعد از شناخت كافي دوست‌بداري و محبوبت باشد هر دو چشم قلبت كور مي‌شود و گمراه از دنيا مي‌روي].

بحار الأنوار ج27 ص58 ح17.