| « هر کار خوبی به خودت بر میگردد | ظهور امام زمان(عج) » |
متوقع نبودن از ديگران
امام سجاد (ع)مي‌فرمايند:
« رَأَيْتُ الْخَيْرَ كُلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِي قَطْعِ الطَّمَعِ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاس»[2]
« اجتماع تمام خيرات را در قطع طمع از آنچه در دستان مردم است ديدم.»
انسان متوقع در روابط اجتماعي خود با دیگران هميشه با چرا، چراهايی روبروست. اينكه چرا ديگران قدردان لطفها و احسانهاي او نيستند؟ و یا چرا خواسته‌هاي او را اجابت نمي‌كنند؟ و … و همين افكار او را از حركت در مسير موفقيت باز مي‌دارد و موجب توقفش مي‌شود. در حالي كه سود حاصله از افعال مثبتی كه در حق ديگران انجام مي‌دهيم بيش از هر كس متوجه خودمان مي‌شود. اگر چه ظاهراً ديگران نيز از آن نفع مي‌برند. بنابراين لطف و احسان ما به ديگران در حقيقت لطفي است كه به خود كرده‌ايم.
قرآن كريم شاهد اين امر مي‌فرمايد
: »إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُم»
اگر نيكى كنيد، به خودتان نيكى مىكنيد؛ »بنابراين انتظار از ديگران هيچ جايگاهي ندارد.
موضوعات: حدیث
فرم در حال بارگذاری ...
