| « طناب را رها کن | نحوه برخورد امام علی(ع) با کتمان کننده حق » |
چرا وقتی افعی انسان را می گزد، گاهی او را از پای در می آورد؟
دلیل علمی این امر آن است كه زهر، رگ ها را تا حد غیر قابل تحملی منبسط می كند، در نتیجه فشار پایین می آید و شخص می میرد.
پژوهش های جدید هورمون های جنسی را به زهر افعی تشبیه می کند… اندازه ی مشخص و محدود از زهر، دوا و اما اندازه ی زیاد از حد آن درد است.
بر اثر گردش این سم ها در بدن چه روی می دهد؟ استمرار نگاه های حرام سبب ترشح بیش از اندازه هورمون های جنسی در بدن می شود و شروع به گردش در بدن به همراه جریان خون می کند … و مانند سمی مهلک برای اندام های گوناگون بدن مضر می باشد …
فاصله نگاه تا گناه چه قدر است؟
اگر عقل و خرد انسان در اختیار چشم قرار گیرد، پیامد های روانی و غیر روانی فراوانی در پی خواهد داشت که ممکن است انسان را به تباهی بکشاند.
حضرت علی (علیه السلام) فرمود: چشم جاسوس و مأمور دل و نامه رسان عقل است.» (بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج 104، ص 41، ح 52؛ منتخب میزان الحکمه، محمدی ری شهری، ج 1، ص 504)
در جای دیگر فرمود: چشم پیغام رسان دل است.» (میزان الحکمه، همان، ص 504)
فراموش نکنیم گام اول در روابط نامشروع نگاه آلوده است و کسانی که در این وادی وارد شوند، چه بسا گرفتار عادت مذموم دائمی خواهند شد.
نقطه آغاز بسیاری از گناهان نگاه است، وقتی نگاه رفت، به دنبال آن دل می رود، دل رفت به دنبال آن دین می رود، بسیارند کسانی که گرفتار دام زنا و یا خود کشی و یا دیگر کشی شده اند ولی آغاز آن با یک نگاه بوده است.
در منابع دینی به شدّت روی این مسئله تکیه شده که گناه، گناه می آورد، از جمله امام صادق (علیه السلام) فرمود: نگاه پی در پی در قلب، شهوت ایجاد می کند و همین برای انحراف بیننده کافی است.روان شناسان، چشم چرانی را نوعی بیماری روانی می شمارند. بینایی، یکی از مهم ترین اعضا برای تحریکات جنسی است. اگر فرد تنها از نظر بازی برای ارضای کشش جنسی استفاده کند، دچار نوعی انحراف شده است.
معمولاً شخص نَظَر باز با مشاهده و نگاه ارضا نمی شود و به همین جهت گاه مبتلا به استمناء و خود ارضائی می شود. (دکتر احمد احمدی، روانشناسی نوجوان و جوانان، ص 125 جوانان و روابط، ابوالقاسم حاجی، مرکز مطالعات و پژوهش های حوزه، 1380، ص 136)
نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلوده ای از تیرهای شیطان است. هر کس آن را برای خدا ترک کند نه به خاطر غیر او، خدا ایمانی به او می دهد که مزّه آن را می چشد.
منابع دینی نیز قرن ها قبل از روانشناسان، چشم چرانی را نوعی انحراف و بیماری دانسته است رسول خدا (صلی الله و علیه وآله) فرمود: هر عضوی از بنی آدم بهره ای از زنا دارد، و زنای چشم نگاه کردن (به بدن نامحرم) است. (جامع الاخبار، ص 408، ح 1129، به نقل از منتخب میزان الحکمه، ج 1، ص 504، ح 6141)
امام صادق (علیه السلام) فرمود: نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلوده ای از تیرهای شیطان است. هر کس آن را برای خدا ترک کند نه به خاطر غیر او، خدا ایمانی به او می دهد که مزّه آن را می چشد. (همان)
یقیناً مراد از مسمومیّت نگاه، مسمومیت جسمی و بدنی نیست بلکه مقصود مسمومیّت روحی و روانی است. این مسمومیّت به طوری است که ویروسش را پخش می کند و به دیگران سرایت می دهد.
کاهش آرامش روانی و افزایش التهاب و اضطراب
با توجّه به قدرت و دامنه نفوذ عاطفی زن و مرد بر یک دیگر و نقش حساس آن دو در تأمین نیازهای طبیعی و غریزی، جلوه گری زنان و دختران و جاذبه های جنسی موجب جلب پسران و مردان شده اگر نتواند از نگاه خود داری کند، شدیداً انحراف اذهان و آشفتگی فکر و دل آن ها را در پی دارد.
چشم چرانی آرامش روحی و روانی انسان را نابود ساخته و فرد را دچار اضطراب و تشویش می نماید. (مشکلات جنسی، ناصر مکارم شیرازی،ص 167)
امام علی (علیه السلام) فرمود: «من اطلق طرفه کثر اسفه؛ هر کس چشم خویش را آزاد گذارد، همیشه اعصابش ناراحت بوده (و به آه و حسرت دایمی گرفتار می شود)» (میزان الحکمه، محمدی ری شهری، ج 10، ص 74)
امام علی (علیه السلام) فرمود: «من اطلق طرفه کثر اسفه؛ هر کس چشم خویش را آزاد گذارد، همیشه اعصابش ناراحت بوده (و به آه و حسرت دایمی گرفتار می شود)»
و در جای دیگر فرمود: هر کسی چشم را رها کند زندگی فعلی خود را به رنج و ناراحتی گرفتار نموده است. (منتخب میزان الحکمه، همان، ص 504، ح 61313)
امام صادق علیه السلام بسیار نگاه ها که حسرت طولانی (و همیشگی را در پی دارد. (همان، ج 1، ص 504، ح 6133) از طرف دیگر اگر چشم را از حرام بپوشاند از نظر روحی، راحت و آسوده خواهد بود.
بیمار شدن عقل
انسان در سایه پیروی از آموزه های نورانی اسلام، به تکامل می رسد و عقلش رشد می کند و در صورت سرپیچی از دستورهای الهی و دست یازیدن به کردار خلاف شرع همچون چشم چرانی از رحمت الهی دور می شود با خاموش شدن نور الهی در خانه دل، عقل و روح انسان دچار نوعی بیماری می گردد.
علی (علیه السلام) در این باره می فرماید: کسی که با شهوت همراه است جان و عقلش مریض و بیمار است. (میزان الحکمه، ج 10، ص 378 و 386)
و در جای دیگر فرمود: نابودی عقل در هوا (پرستی) و شهوت است. (همان، ج 1، ص 360، ح 4421)
وقتی عقل بیمار شد تصمیم گیری ها و رفتارهای انسان نیز بیمارگونه خواهد بود.
منبع :.tebyan.net
موضوعات: حدیث
فرم در حال بارگذاری ...
