یکی از امتحانهای بزرگ بشریت از اول تاریخ تاکنون این بوده است که در مواقع نیاز قدرت انفاق از اموال خود را دارد ویا با بهانه های گوناگون از زیر بار این مسئولیت شانه خالی میکند.اکثر مردم در قبال مال خود حساس هستند تا جاییکه مال خود را بیشتر از جان خود دوست دارند و به آن اهمیت می دهند.حتی کسانی که اهل نماز و روزه هستند در موقع انفاق پا پس می کشند و نمی توانند از این امتحان موفق بیرون آیند.
ما مسلمانان که قرآن را به عنوان ملاک زندگی خود قبول داریم و طالب هدایت الهی و رضوان و نعمت او هستیم باید بدانیم که اگر از مال خود نتوانیم بگذریم بازی را واگذار کرده ایم حتی اگر شب ها تا صبح نماز بخوانیم و روزها تاشب روزه بگیریم و قرآن غالبا ادای زکات را بعد از ادای نماز در آیات خود از ما خواسته است (1)و دستور داده است َجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ (2) با مال و جان خود در راه خدا جهاد کنیم و جهاد با مال را بر جهاد بر جان مقدم داشته است و در آیات ابتدایی سوره بقره هدایت قرآن را شامل متقین دانسته است و متقین را کسانی معرفی کرده است که به غیب ایمان آورده اند و نماز به پا داشته اند و از چیزهایی که خدا به آنها روزی داده در راه خدا انفاق کرده اند3 و این ها همه گواه و شاهد این مطلب هستند که پرداخت های واجب و مستحب در اسلام بسیار مورد تاکید است و یکی از ارکان مورد نیاز برای مشمول هدایت او شدن می باشد و نپرداختن خمس و زکات و صدقه و امثال ذلک یقینا موجب ضلالت آدمی خواهد بود.شاید بهترین راهکار برای بی تعلقی به مال دنیا این باشد که خود را مالک ندانیم و به این باور برسیم که مالک اصلی خداست و او همه این ها را به ما داده و چند روزی دست ما امانت است و اگر ماندگار بود به دست ما نمی رسید و دست افراد قبل می ماند و با این نگاه به راحتی می توانیم انفاق کنیم و منتی هم بر سر کسی نگذاریم ، چون از مال خدا در راه خودش خرج کردن ، وظیفه ای بیش نیست.
پی نوشت:
1.وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ [43بقره]
2.توبه 20.
3.ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ
الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ [2و3 بقره]
موضوعات: قرآنی
نظر دهید » 
زندگی سخت و پردردسر، نتیجه غفلت از یاد خداست: در قرآن کریم می خوانیم:
وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکًا وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمی. (طه: 124)
و هر آن کس از یاد من دوری کند، زندگی سختی در انتظارش خواهد بود و روز قیامت، وی نابینا محشور می شود.
به تعبیر سعدی:
هر که امروز نبیند اثر قدرت او
غالب آن است که فرداش نبیند دیدار
موضوعات: قرآنی
نظر دهید » رحمت حق تعالی همچون بارانی است که دائماً بر عالم هستی می بارد و زمین تشنه ی موجودات را سیراب می سازد.
خداوند متعال در قرآن کریم بارها و بارها خودش را برای بندگانش ، ارحم الراحمین معرفی کرده است. رحمتی که تمام عالم وجود را دربر گرفته است: (وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ كُلَّ شَیْ ءٍ)1 «اما رحمت من همه چیز را در برگرفته است»
رحمت حق تعالی همچون بارانی است که دائما بر عالم هستی می بارد و زمین تشنه ی موجودات را سیراب می سازد.
باران در باریدن فرقی میان زمین سخت و سنگلاخی و زمینی که به راحتی آب راجذب می کند نمی گذارد ولی تاثیر بارش باران در هرکدام متفاوت است. زمین سفت و سخت به علت نفوذ ناپذیری، باران را در درون خود جای نمی دهد و تشنه خواهد ماند ولی زمین نرم ، حاصلخیز و سرسبز می شود.
انسان ها نیز به تفاوت سختی و نرمی دل خود، بهره های متفاوتی از رحمت خداوند دارند.
ایمان و تقوا روح انسان را پاک و آماده دریافت فیوضات حضرت حق می کند اما گناه ظرف دل انسان را آلوده و ناپاک می کند و زمین دل او را کم کم از سنگ هم سخت تر می کند: (ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ فَهِیَ كَالْحِجارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً)2 سپس دلهاى شما بعد از این واقعه سخت شد؛ همچون سنگ، یا سخت تر!
موضوعات: قرآنی
نظر دهید » 
به نقل از “یادخدا": منظور ما از حیات همان سبک زندگی است. قرآن به باورها، عقاید، افکار، راه و روش و عملکرد ما حیات می گوید و تقسیم بندی های خاص خود را دارد. البته محور اصلی بحث در قرآن همین حیات می باشد که باید به کمال برسد یعنی سبک زندگی یک انسان در حد شرافت انسانی او باشد نه در حد حیات حیوانی.
زندگی نعمت بسیار مهمی است که خداوند به همه موجودات عالم عطا کرده است. حیات و هستی اولین نعمت می باشد که به آن افاضه وجود نیز می گویند. اما آیا همه یک گونه حیات دارند؟
معنای حیات حیوانات و گیاهان و کل موجودات عالم با انسان تفاوت دارد .حیات انسانی عالی ترین نوع و درجه زندگی محسوب می شود؛ حیاتی که در یک سو از مبداء هستی آمده و از سوی دیگر به معاد ختم می شود. مسیر بین مهد تا لحد فاصله اندکی است اما نوع زندگی هر انسانی در این زمان مشخص می گردد.
نظر دهید » در سوره ی مبارکه فلق به 4 شر اشاره می کند که اگر با تأمل بیشتری به آنها نگاه کنیم خواهیم دید که این موارد در زندگیه تک تک ما اگر توجه نداشته باشیم جاری و ساری خواهند بود …
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
قلْ أَعوذ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿۱﴾ : بگو پناه مى برم به پروردگار سپیده دم (۱)
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿۲﴾ : از شر آنچه آفریده (۲)
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿۳﴾ : و از شر تاریكى چون فراگیرد (۳)
وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعقَدِ ﴿۴﴾ : و از شر دمندگان افسون در گره ها (۴)
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿۵﴾ : و از شر [هر] حسود آنگاه كه حسد ورزد (۵)
موضوعات: قرآنی
نظر دهید » 
