« طعم گوارای وجود | یا حضرت ابوالفضل(ع) » |
خدا را به بهترین ثنا سپاس می گزارم. او را در خوشی و سختی می ستایم.
خداوندا ! حمد تو می گوییم که ما را به نبوّت گرامی داشتی، قرآن را به ما آموختی و در دین فقیه گردانیدی و در وجود ما گوش و چشم و دل قرار دادی ،ما را مشرک ننمودی.
حقا که من یارانی بهتر و شایسته تر ازیاران خود سراغ ندارم ، و نه اهل بیتی نیکوتر و وفادارتر از اهل بیتم.
خدا به همه شما پاداش این همه خوبی ها را عطا کند.
یاران، برداشت من از این دشمن نابکار این است که فردا روز آخر ما خواهد بود، اینک همه شما از نظر من آزادید، هیچ تعهّدی در برابر من ندارید، اکنون تاریکی شب شما را فرا گرفته، از این تاریکی بسان شتر راهواری استفاده کنید و هرکدام شما دست یکی از اهل بیت مرا بگیرید و در بخش ها و شهرهایتان پراکنده شوید تا خدا گشایش فرماید، چرا که این قوم تنها مرا می طلبند و اگر بر من دست یابند ،کاری به دیگران ندارند.
(ابی مخنف . وقعه الطف. ص. 211.)
فرم در حال بارگذاری ...