« بصیرت نیاز اصلی جامعه | معجزه قرآنی » |
صفوان بن یحیى گوید: أبو قرّه محدّث رفیق شبرمه از من خواست ترتیب ملاقات او را با امام رضا علیه السّلام بدهم، من نیز اذن دخول گرفتم و آن حضرت اجازه فرمود، أبو قرّه داخل شد و از امام علیه السّلام مسائلى در حلال و حرام و فرائض و أحكام پرسید تا اینكه رسید به پرسشهاى توحیدى گفت: قربانت گردم، نحوه كلام خداوند با موسى را توضیح فرمایید؟ فرمود: خدا و رسول او داناترند كه به چه زبانى با او سخن راند، به زبان سریانى یا عبرانى، أبو قرّه با اشاره به زبان خود گفت: فقط از این زبان از شما سؤال مى كنم! فرمود: سبحان اللَّه از این طرز تفكّر! و پناه بر خدا در شباهت او به خلق، یا تكلّم حضرت حقّ همچون سخنرانان، و لیكن تبارك و تعالى هیچ چیزى مانند او نیست؛ نه گوینده و نه عمل كننده اى. پرسید: پس چگونه بوده؟ فرمود: كلام آفریننده به مخلوق همچون كلام مخلوق با مخلوق نیست، و نه با حركت لب و زبان، بلكه بدو مى فرماید: «بشو»، و كلام حضرت حقّ با موسى بنا بر مشیّت او از امر و نهى بود بدون آنكه تردّدى در نفس پیش آید.
صفحات: 1· 2
فرم در حال بارگذاری ...