عبدالعزیز قراطیسى مى گوید:
امام صادق علیه السلام به من فرمود:
اى عبدالعزیز! ایمان ده درجه دارد، مانند نردبان که ده پله دارد؛ و همانند نردبان باید پله پله از آن بالا رفت.
کسى که در درجه دوم است، نباید از کسى که در درجه اول مى باشد، انتقاد کند و بگوید: تو ایمان ندارى.
و آدمى که در درجه اول ایمان است، باید به روش خود ادامه دهد تا برسد به آن کس که در درجه دهم است.
اى عبدالعزیز! کسى که ایمانش در مرتبه پایین تر از توست او را بى ایمان ندان، تا کسى که ایمانش بالاتر از توست، تو را بى ایمان نداند.
وقتى که دیدى کسى پایین تر از توست او را با مهر و محبت به درجه خود برسان و چیزى را که تاب و تحمل آن را ندارد، بر او تحمیل مکن؛ تا او را بشکنى و این کار خوب نیست. زیرا هر کس دل مؤمنى را بشکند بر او واجب است شکستگى دل او را جبران کند.
آنگاه فرمود:
مقداد در درجه هشتم و ابوذر در درجه نهم و سلمان در درجه دهم ایمان (که بالاترین درجات ایمان است ) قرار داشت.
بحار، ج 22، ص 250.
موضوعات: حدیث
1 نظر » در دنیا گشت می زدم.همان دنیای خیال خودم.گمان نمی کردم اینقدر از من و خواسته هایم فاصله داشته باشد…
فکر می کردم هر چیزی را که نفسم می خواهد باید برایش مهیا کنم … فکر می کردم هر چیزی را که در دنیا می بینم و دلم می خواهد باید برای دلم آماده اش کنم…
اینها همه فکر بود … وقتی از همه ی اینها گذشتم که به من اینطور فهماندند : از دنیا به اندازه ی نیازت بردار و نه بیشتر…
این حرف مرا به خودم آورد … به یاد کلام استاد صفایی افتادم که گفت : ما در دنیا روزه داریم و آخرت افطار می کنیم!
صفحات: 1· 2
موضوعات: حدیث
نظر دهید » « و چشم به راه باشید، که من با شما چشم به راهم…»( سوره هود / 93 )
از چهار جهت غربت می وزد، سالهاست … و من فکر می کنم هزار سال است که بادها، بی تاب ندای «انا المهدی» ات هستند!
اینجا هوا گرفته از نفسهای گناه آلود من و بسیارها چون من است… در دستهایم غفلتی هزارساله دارم و انبوهی از کوتاهی و قصور بر شانه هایم سنگینی می کند… و من یک عمر است با دروغ «نبودن تو» از کنار خودم بی تفاوت رد می شوم و یک دنیا «العجل» بی عمل را یدک می کشم از برای تبرئه خود !!
سالهاست از چهار جهت غربت می وزد اما من … حس می کنم این روزها، در چشمهایم، چیزی شبیه بی قراری ات موج می زند… چیزی شبیه «ادرکنی»، شبیه فواره های حوض مسجد شهر، شبیه آب پاشی کوچه باغ های قدیمی … .
آواز بال ملائک می آید…
صدای « اَملاِء الارضِ بی عَدلاً » طفلی تازه متولد شده …
صدای گام های تو …
… ماه سوسو می زند
باید برخیزم و دل از فانوس های کاغذین ببرم …
امشب در من ، هزار واژه « امن یجیب… » شعله می کشند تا بَل بسوزانند و خاکستر کنند این خواب طولانی را…!
صدای قدم های نور می آید …
.. .باید به دل شب زد !!
«السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ»
موضوعات: حدیث
نظر دهید » 
حضرت فاطمه سلام الله علیها در آداب غذا خوردن چنين بيان مي كنند :
« دوزاده خصلت در سفره وجود دارد و لازم است هر مسلماني آنها را بداند ، و چهار مورد آن واجب ، و چهار مورد آن مستحب ، و چهار موردش از آداب است.
و اما چهارتا كه واجب اند عبارتند از :
1- معرفت به اينكه روزي را خدا مي دهد .
2- راضي شدن به آنچه كه خداوند عطا فرموده است .
3- گفتن بسم الله .
4- شكر و سپاس خداوند در پايان غذا .
و آنها كه مستحب اند :
1- وضو گرفتن قبل از هر وعده ي غذا .
2- نشستن بر روي پاي چپ .
3- خوردن با سه انگشت .
4- شروع كردن غذا با اندكي نمك .
صفحات: 1· 2
موضوعات: حدیث
نظر دهید » 
