❀✿Taranoum✿❀

در این باره قرآن كریم از سه راه وارد شده است:

الف) بیان قدرت خداوند متعال:

قرآن با یادآورى آفرینش نخستین و تبیین قدرت مطلقه، و نشان دادن مرگ و حیات مكرر در جهان طبیعت، و … گوش زد مى كند كه معاد امر محالى نیست: «وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَ نَسِىَ خَلْقَهُ قَالَ مَن یُحْىِ الْعِظَـمَ وَ هِىَ رَمِیمٌ * قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِى أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّة وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْق عَلِیمٌ؛[یس/۷۸ـ۷۹] و براى ما مثالى زد و آفرینش خود را فراموش كرد و گفت: چه كسى این استخوانها را زنده مى ‏كند در حالى كه پوسیده است؟! بگو: همان كسى آن را زنده مى ‏كند كه نخستین بار آن را آفرید و او به هر مخلوقى داناست.»

ب) نمونه هاى عینى و تاریخى معاد:

قرآن مواردی را بیان می کند که انسان هایی پس از تجربه مرگ، به زندگی برگشته اند.

۱. داستان عزیر، پیامبرى كه صد سال مُرد و سپس زنده شد: «أَوْ كَالَّذی مَرَّ عَلى‏ قَرْیَةٍ وَ هِیَ خاوِیَةٌ عَلى‏ عُرُوشِها قالَ أَنَّى یُحْیی‏ هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قالَ كَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عامٍ فَانْظُرْ إِلى‏ طَعامِكَ وَ شَرابِكَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَ انْظُرْ إِلى‏ حِمارِكَ وَ لِنَجْعَلَكَ آیَةً لِلنَّاسِ وَ انْظُرْ إِلَى الْعِظامِ كَیْفَ نُنْشِزُها ثُمَّ نَكْسُوها لَحْماً فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ؛[بقره/۲۵۹] یا مانند آن كس كه به دهى رسید. دهى كه سقفهاى بناهایش فروریخته بود. گفت: از كجا خدا این مردگان را زنده كند؟ خدا او را به مدت صد سال میراند. آن گاه زنده ‏اش كرد. و گفت: چه مدت در اینجا بوده ‏اى؟ گفت: یك روز یا قسمتى از روز. گفت: نه، صد سال است كه در اینجا بوده‏ اى. به طعام و آبت بنگر كه تغییر نكرده است، و به خرت بنگر، مى ‏خواهیم تو را براى مردمان عبرتى گردانیم، بنگر كه استخوانها را چگونه به هم مى ‏پیوندیم و گوشت بر آن مى‏ پوشانیم. چون قدرت خدا بر او آشكار شد، گفت: مى ‏دانم كه خدا بر هر كارى تواناست.» ۲. داستان ابراهیم(علیه السلام) و احیاى مرغ هاى چهارگانه او: «وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ أَرِنی‏ كَیْفَ تُحْیِ الْمَوْتى‏ قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى‏ وَ لكِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبی‏ قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلى‏ كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتینَكَ سَعْیاً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَكیمٌ؛[بقره/۲۶۰] ابراهیم گفت: اى پروردگار من، به من بنماى كه مردگان را چگونه زنده مى ‏سازى. گفت: آیا هنوز ایمان نیاورده ‏اى؟ گفت: بلى، و لكن مى خواهم كه دلم آرام یابد. گفت: چهار پرنده برگیر و گوشت آنها را به هم بیامیز، و هر جزئى از آنها را بر كوهى بنه. پس آنها را فراخوان. شتابان نزد تو مى‏آیند، و بدان كه خدا پیروزمند و حكیم است.» ۳. داستان اصحاف كهف: «وَ كَذلِكَ أَعْثَرْنا عَلَیْهِمْ لِیَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ أَنَّ السَّاعَةَ لا رَیْبَ فیها؛[کهف/۲۱] بدین سان مردم را به حالشان آگاه كردیم تا بدانند كه وعده خدا راست است و در قیامت تردیدى نیست.» و ماجراى كشته بنى اسرائیل و داستان گاو، ماجرای زنده شدن همراهان موسی (ع) و ..

صفحات: 1· 2